SOĞUK' ŞEHVET

8- Tekel mavisi

Selam yarın sınavım var çok heyecanlıyımmm

Neyse öncelikle Nasılsınz?

Önceki bölümü nasıl buldunuz?

Eminim ki çoğunuz buraları okumadan geçiyorsunuz! Okuyanlar yorumlarda kendini belli etsin, hadi başlayalım.

8.Bölüm

-kahraman Deniz/ suç mahalli

Ağabeyimin gelmesine kızmam gerekiyordu, bu özlem iğrenç bir duyguydu. Aynı anneden aynı karından olduğum ağabeyimdi o benim.

Gözyaşlarımı tutmak için zor direnmiştim. "Hoşgeldin kardeşim." Kartal'ın bir anda ağabeyime sarılması ile afallamıştım.

Çocukluk arkadaşı olduklarını biliyordum ama bu samimiyeti beklemiyordum. "Güzelimin düğünü var gelmez miyim?" Dedi umutla bana bakarken. O da içimde eski Abendam'ı arıyordu, üzgünüm ağabey senin güzelini öldürdüler!

Kurdele kesilmişti söz bitmişti...

Bir anda salonu terk ederek konaktan dışarı doğru çıktım. Sabaha kadar hüngür hüngür ağlamak istiyordum ama kendime de yediremiyordum.

Arkamdan gelen erkek sesiyle arkamı dönmüştüm. Bu kartaldı. "Abendam!" Dedi pesimden hızla koşarken, şuan kimsenin beni bu durumda görmesini istemiyordum. Bu acizlikti.

"Git Kartal lütfen!" Diye bağırdım bana yetişeceğini anladığımda. En sonunda durmuştum... yoruldum. Yanıma ulaşarak "burdan götüreceğim seni, merak etme." Dedi elleriyle yüzümü avuçlarken.

Ellerini iterek "sende biliyordun demi, abim geleceğini sende biliyordun!" Dedim yolun ortasında Kartal'a bağırırken.

"Biliyordum evet, hatta ben getirttim ağabeyini!" Dedi hiddetle konuştuğunda. Beni arabaya bindirmek için çekiştirdiğinde kolumu kurtarıp göğsüne vurarak "Sen nasıl bir insansın ya? Ne hakla getirirsin onu buraya!" Diye bağırdığımda göğsüne vururken ellerimi tutmak istemişti. O anlık sinirle yüzüne attığım tokatla yüz hatları gerilmişti.

"Abendam bir daha bana el kaldırırsa-" sözünü ben kesmiştim. "Naparsın öldürür müsün?" Dedim hiddetle suratına haykırırken yani masa liderine tokat atmak her yiğidin harcı da değil şimdi...

Ondan uzaklaştığımda derin derin nefes almaya başladım. "Abendam lafımı ikiletme yürü!" Dediğinde inat ederek "gelmeyeceğim işte gi-!" Diye bağırırken beni anlık kucağına alarak elbisemi çekiştirmeye başladı.

"Bu ne böyle hiç giyinmeseydin Abendam!" Öfkesini elbisemden çıkartıyordu. Bunu şuan yatak odasında yapmayı tercih ederdim ama kader işte "söz kesilirken çok beğenmiştin?" Dedim.

"O zaman kısa durmuyordu böyle!" Diyerekten eteğinin ucunu çekiştirdi "nasıl elbise bu anasını satayım altını çeksem üstü açılıyor, üstünü düzeltsem altı açılıyor." Dedi öfkeyle

"Sanane ister giyinirim ister giyinme-" sözümü kesen Kartal'ın konuşmasıydı "orası biraz sıkar işte." Diyerek kalçama şaplak atmıştı, ben ise yaptığı hareket ile dumura uğrarken karşılık amaçlı tırnaklarımı sırtına geçirmiştim.
o ise bu duruma aldırış etmezken beni arabasının ön koltuğuna oturttu.