2-Vicdan ve Merhamet

390 20 18
                                    



Önceki bölümü nasıl buldunuz ?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen sizleri seviyorum 😋

Vicdan, insanı korkutan bir şey, merhamet cesaret veren. Vicdanımız bizi utandırmakla korkutur, alçaltmakla; merhametin ödülü ise yücelmedir.

2.Bölüm

~24 saat önce

"Halletiniz mi?" Dedim adamlarıma dönerek "herşey tamam abla" dedi başı yerde ellerini bağlarken "bir aksilik dahi çıkarsa sizi mahvederim, yangın haberini verdikten sonra itfaiye çoktan gelmiş olsun bir can kaybı bile istemiyorum!" Dedim öfkeyle çıkan sesimle "merak etme abla, herşey kontrol altında olacak." "iyi! Çıkabilirsin." Dedim otoriter sesimle

Herşey çoktan hazırdı, sadece mekana ulaşmam lazımdı, bakalım kimmiş beni mekanına kapattırmaya çalışan! mekanın sahibi kendini sürekli gizliyordu, gizlemekten kastım mekan sürekli el değiştirmesiydi, büyük ihtimalle büyük bir iş dönüyordu orda, hem mekanı yakından görmek, hemde mekanın sahibini öğrenmek için güzel bir oyundu ;)

~şimdiki zaman

"Ne demek lan yangın çıktı, hangi itin işi lan bu?" Dedi öfkeden bağırırken. Ender şaşkınca bana döndü. Ben ise Zafer Nidaları atarken konuşmaya başladım.

"Ben Abendam SOYDAN ve beni kapattığın bu mekandan öbür dünyaya, senin de dediği gibi ışınlanarak gideceğiz, ben ölü ya da diri bu mekanda çıkarım demiştim!"

Ender bir anda omuzlarımdan tutup beni sarsmaya başladı "amınakoyayım ben ölmek için daha çok gencim! Durdur şunu!" diye hiddetle suratıma haykırdı. Garibim ona haber vermemiştim çok korkmuştu.

"Lan sen manyak mısın? Hadi kendini düşünmüyorsun en yakın arkadaşını da mı düşünmüyorsun!" Dedi çenesi sertleşirken sesi hiddetle çıkmıştı.

Ender eli ile Kartal'ı işaret ederek "abi kadın doru söylüyur ha" dedi ortamı gevşetmek istermişçesine konuşurken.

"Kapıları açtır kurtulalım, benimle konuşmak istiyorsan da adam akıllı haber gönder, böyle entrikalara girmene hiç gerek yok! merak etme öldürmem seni." dedim göz kırpıp, karşımdaki adamı baştan aşağı süzerken.

" ya da dur ben açtırırım" dedim ne olduğunu anlamamış gibi bana bakarken, önceki yangın haberini veren adamı çağırdım, koşarak yanıma gelmişti "buyur abla" Kartal ne olduğunu anlamamış olacak ki bir adama bir bana bakıyordu, adamda ondan olabildiğince uzak duruyordu.

"yangını söndürdünüz mü?" "Söndürdük abla." dedi ürkekçe kartal'a bakarken, elim yavaş yavaş silahıma gidiyordu. "İyi!" Dedim ve adamın kafasından nişan alıp vurdum.

"Lan ne oluyor amınakoyayım, bunu niye öldürdün? yardım etmişti o kadar lan" dedi Ender be olduğunu anlamaya çalışırken, Kartal'ın suratında müzip bir gülümseme olmuştu. Zeki insanın hali bir başka oluyor işte.

"Kendi patronunu satan adam beni niye satmasın!" Dedim silahımı kemerine koyarken, "Abendam SOYDAN." dedim elimi kartal'a uzatırken, aynı şekilde karşılık vererek "Kartal, kartal AZAMETOĞLU!" dedi elimi sıkarken.

SOĞUK' ŞEHVET Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin