Chapter 15

144 14 0
                                    

                         ZAIRE POV

Umabot na pala ng isang buwan ang pangliligaw niya naisipan kong sagutin na siya dapat nga sasagutin ko siya ngayon kaso paghihintayin ko muna siya kung makakapaghintay ka siguro worth it naman na sagutin ko siya Andito kami sa garden nila para masaya haha.

"T-theo?" Saad ko.

"Yes baby?" Wika niya.

"Oo yung sagot ko" sambit ko.

"Ha? Anong oo?" Naguguluhan niyang tanong.

"Oo nga" saad ko gusto kong tumawa hindi kasi maipinta yung mukha niya hindi niya alam yung sinasabi ko.

"Tawagin mo nalang ako kung alam mo na" sambit ko at lumakad na nagulat ako ng sumigaw siya.

"Finally!" Sigaw niya at tumakbo.

"Ngayon alam mo na?" Sambit ko habang nakangiti.

"Thank you!" Wika niya rin habang nakangiti.

"Deserve mo naman" tugon ko.

"I love you!" He's smile never faded.

"Tara pasok na tayo?" Aya ko.

"Asan I love you too?" Nakanguso niyang tanong.

"T-tito T-tita" gulat kong sambit andito pala sila patay.

"Ano ibig sabihin nito?" Tanong ni Tito Adrian.

"A-ano po sorry po" paghihingi ko ng paumanhin.

"Dad naman!" Suway ni Theo.

"Inaasar mo pa kasi hon by the way welcome to family" wika ni tita Klein.

"P-po h-hindi po kayo galit?" Paninigurado ko.

"Bakit naman kami magagalit" tanong ni Tito Adrian.

"Thank you po" pagpapasalamat ko.

"Basta Theo wag mong sasaktan si zaire malalagot ka saakin" dagdag ni Tito Adrian.

"What would I do that" tugon ni Theo.

"Hello Tito hello tita!" Bati ng mga kaibigan ko.

"Buti naparito kayo" tugon ni tita Klein.

"Baka po kasi may pasalubong kami kaya naparito kami" wika ni pher.

"Napakaburaot mo talaga pero tita totoo yun" dagdag ni vitton.

"Andoon sa loob halika kayo" saad ni tita at lahat kami pumasok.

"Good news kami ni zaire" Anunsyo ni Theo.

"Congrats" bati nila.

"Thank you" tugon ko.

Loving my instantly enemy [BXB]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon