Chapter 17

141 13 0
                                    

                       ZAIRE POV

"Bakit!!!" Sigaw ko sakanila.

"Ano bang kulang ko? Theo!" Wika ko Hindi ko na mapigilan na mapaluha.

"I'm s-sorry z-zaire" wika ng kasama ni Theo.

"Putangina! Kiel kaibigan kita pero anong ginawa mo Hindi paba sapat sayo na mag kaibigan tayo aagawin mo pa talaga yung mahal ko ganyan ka ba!" Singhal ko.

"Binigay ko naman lahat Theo ano pa bang kulang ko Hindi pa ba ako sapat?"  Tanong ko.

"Patawarin mo ko zaire please" wika ni Theo.

"Patawarin!? Tangina pagkatapos mo akong lokohin magagawa pa kitang patawarin? Sana inisip mo man lang yan" saad ko.

"S-sorry" nakayuko niyang wika.

"Ayan lang ba talaga kaya mong bigkasin ha!" Singhal ko.

"sa gitna ng pag iintay ko may nanalo na pala anong magagawa ko kung ikaw yung pinili niya" I laughed.

"Ang tanga tanga ko bakit Hindi ko man lang nalaman na niloloko mo ako
Laking sakit Ang natanggap Sa dalawang Barko na pina-pangarap
Na hiniling magkatuluyan, kahit na mahirap at least sinubukan natin diba" wika ko.

"Ginawa ko naman lahat pero Hindi pa pala ako sapat akala ko ok na yun hanggan akala ko lang pala" dagdag ko.

"Minahal mo ba talaga ako Theo? Ako kasi minahal talaga kita more than you know pero ito patago mo akong sinasaktan kaya pala lagi kang wala kung alam mo lang! Araw araw kitang gustong makita pero ako parang wala lang sayo ayun pala may iba kanang nilalandi kaibigan ko pa talaga" My voice slightly cracked.

"B-babe l-let m-me explain" nagmamakaawa na pakiusap ni Theo.

"Boyfriend mo ako Theo! Isa nga lang pala akong kubong pahingahan habang hinihintay mong tumila ang ulan para makauwi sa tunay mong tahanan kung saan sakanya ka pala sasaya" sumbat ko.

"Z-zaire patawarin mo si Theo nagmamakaawa ako" wika ni Kiel.

"Patawarin? Nagpapatawa ka ba kiel! cause you'll never know what I truly feel" tugon ko.

"Theo The moment I meet you, the more happiest i felt" saad ko.

"Hanggan kailan pa ba tayo magtatago mula sa nakaw na litrato kung hindi man tayo pag tagpuin muli ng tadhana, pangako, hahanapin kita mahal." I sobbed while looking at them.

"A-anong i-ibig m-mong s-sabihin" natatakot na tanong ni Theo.

I gulped "simula ngayon papalayin na kita sorry kung Hindi ka naging masaya na kasama ako pero ngayon malaya ka ng magmahal muli basta laging mong tatandaan masaya ako na naging tayo kahit sa sandaling panahon lang"

"Sana sa tamang panahon, pagtapuin ulit tayo at hahayaan na maging akin ka ulit" wika ko  at mapait na ngumiti.

"N-no... Please wag mo akong iwan nagmamakaawa ako" nakaluhod na wika ni Theo habang si kiel naman umiiyak lang sa gilid.

"S-sorry" saad ko at tumakbo nakita kong sinusundan niya ako mabilis akong nag para ng taxi at sumakay hinahabol niya yung taxi at nagmamakaawa na pababain ako.

"Pakibilisan nalang po" saad ko tumingin ako sa bintana at nakita kong napaluhod si Theo Hindi na niya kami nahabol dumiretso na ako sa province kung saan si mama sorry Tito Adrian at Tita Klein.

Nasiraan si manong ng gulong bakit ba nangyayari saakin ito binalik ni manong yung pera ko at nag sorry
Ngayon naglalakad lang ako habang umiiyak pinagtitinginan nga ako ng mga tanong siguro sinasabi nila Hala may baliw paki ba nila broken ako e.

"ano sa palagay mo ang iyong ginagawa" saad ng lalaki at napataas ako ng noo.

"R-recile!" Saad ko at niyakap siya.

"Asan si Theo? Kanina pa kayo hinihintay" tugon niya.

"S-si Theo" wika ko.

"Anong nangyari?" Tanong ko.

"Nakita ko si kiel at Theo na naghahalikan" I said while sobbing.

"S-si k-kiel?" Saad niya.

"Ginagago pala ako ni Theo kaibigan ko pa talaga deserve ko ba ito Hindi pa ba ako sapat Recile?" Umiiyak na tanong ko.

"Shhh gago pala siya balak ko nga Sana ligawan si kiel may nauna na pala haha" pilit na tumawa si Recile Alam ko ang nararamdam niya narinig ko rin yung hikbi niya.

                 MATHEO POV

napakagago ko! Bakit pa kasi ako pumayag na makipagkita kay kiel Sana hindi ko nalang siya pinuntahan Edi Sana ok pa kami ni zaire.

"Tapos na ang party na ito!" Sigaw ko.

"A-anak? Asan si zaire?" Tanong ni papa.

"S-sorry" Saad ko at muling humikbi.

"Anong nangyari?" Tanong ni daddy.

"I cheated on him and now he left me" tugon ko.

"W-what? Bakit mo nagawa yun!" Singhal ni papa.

"Everyone sorry for that! Pwede na kayong umalis" anusyo ni daddy at nagsimula ng umalis yung mga tao.

"Pano mo nagawa yun?" Mahinahon na sambit ni papa.

"I don't know" sambit ko.

"Wag na wag kang magpapakita sakin look what have you done " singhal ni daddy at umalis na.

"P-papa nagsisisi naman ako sorry" umiiyak na sambit ko at yumakap kay papa.

"Shh magiging okay rin ang lahat" pagpapatahan ni papa.

Loving my instantly enemy [BXB]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon