Jesteśmy aniołami

Rozdział 12

Obudziłam się głowa mi pulsowała, rozejrzałam sie byłam w sypialni. Dotknęłam głowy miałam na niej opatrunek.
- Nie dotykaj! - krzyknął Jece wchodząc do sypialni.
Spojrzałam na niego ze strachem w oczach, zauważył to.
- Przepraszam, nie chciałem ci nic zrobić.
- Nie dotykaj mnie.
- Muszę zmienić ci opatrunek.
- Gdzie jest Ryle?
- Niedługo przyjdzie.
- Niech on zmieni opatrunek.
- Jezu.
Podszedł do mnie, nie mogłam się zbytnio ruszać bo każdy ruch powodował pulsujący ból w głowie. Ukleńknął na łóżku obok mnie, ostrożnie zdjął opatrunek i założył nowy. Stary był prawie całkowicie przesiąknięty krwią.
- Lepiej będzie jeśli zabierzecie mnie do szpitala.
- Rana nie jest aż tak poważna.
- Chyba musiała bym mieć złamaną nogę żebyś mnie stąd wypuścił.
- Jeżeli było by to złamanie otwarte to tak. Nawet tego nie próbuj.
- Gdzie jest Ryle?
- Wyszedł pewnie niedługo wróci.
- Zrobiłeś mu coś?
- Nie za to on chciał mi coś zrobić.
- Słusznie.
- Długo będziesz się na mnie gniewać?
Nie odpowiedziałam, nie chce już z nim rozmawiać.
- Ile razy mam Cię przepraszać?
- Wiesz chociaż za co przepraszać?
- Za to że przeze mnie jesteś ranna, za to że źle Cię traktowałem i za to że nie pozwalam ci stąd wychodzić.
- Tyle dobrego.
- Przepraszam cie Angela naprawdę, poprawię się obiecuje.
- Nie wierzę w twoje obietnice.
- Słusznie. Spełnie tą obietnicę dla ciebie.
- Wyjdź stąd.
Wyszedł, zostałam sama. Potrzebowałam chwili samotności. Z tego co rozumiałam Jece i Ryle nie chcą się już pozabijać i chcą dla mnie jak najlepiej. Tylko dlaczego i po co? Powoli wstałam, starałam się nie wykonywać gwałtownych ruchów. W rogu pokoju stała toaletka z dużym lustrem, podeszłam do niej. Miałam ranę na połowie głowy i siniaka na policzku. Świat zawirował, osunęłam się na krzesło. Mocno musiałam uderzyć się w głowę gdy upadałam.
- I co ja mam teraz zrobić? Chyba jedynym rozwiązaniem jest czekanie, tylko na co?
- Aż się zdecydujesz.
Ryle stał w drzwiach.
- Na co się zdecyduje?
- Czy będziesz tu tak siedzieć czy zaczniesz działać.
- O czym ty mówisz?
- Mówisz coś zrobić, nie bawem przybędzie tu ktoś kto będzie pragnął cię zabić. Do tego czasu musisz nauczyć się bronić i panować nad sobą oraz swoją mocą.
- Mocą?
- Jezu ty na prawdę nic nie wiesz? Tak masz w sobie wielką moc, jak na razie jest uśpiona. Musisz nauczyć się nad nią panować inaczej będzie źle. Ja i Jece pomożemy ci w tym. My też mamy niezwykle zdolności, mogłaś to już zauważyć. Rzadne z naszej trójki nie jest człowiekiem.
- Jak na razie wszystko rozumiem, no prawie wszystko. Skoro nie jesteśmy ludźmi to czym?
- Aniołami, upadłymi aniołami.
- Mówiłeś że mamy specjalne zdolności, jakie to zdolności?
- Ja mam pięć osobowości i rozumiem wszystkie języki jakie istnieją oraz jeśli zechce przyjmę swoją prawdziwą postać...
- Prawdziwą?
- Upadle anioły nie zawsze są w pierwotnej postaci ludźmi bez skrzydeł ale też demonami. Ja jestem demonem. Wracając do Twojego poprzedniego pytania, Jece potrafi zmienić się w dowolne stworzenie lub człowieka, może też panować nad emocjami innych. Wyjątkiem są inni naszej rasy bądź anioły. On też jest demonem ale zwykle jak się zmienia udaje anioła.
- A ja?
- Nie jesteśmy pewni, podejrzewamy że jesteś upadłymi aniołem ale ty nie masz skrzydeł demona tylko anioła ale twoje są czarne. Jakie masz zdolności, ciężko stwierdzić podejrzewamy że coś z żywiołami i telekinezą.
- Skąd możecie wiedzieć że jestem jedną z was?
- Głównie dlatego ze Jece nie może ci czytać w myślach i nasz szef cie zna.
-Kim on jest?
- Nie mogę ci na razie powiedzieć.
- Kto będzie chciał mnie zabić?
- Ci którzy nas nie rozumieją, ale i ci którzy rozumieją za dobrze bądź chcą zrozumieć lepiej niż to potrzebne.
- A dokładniej?
- CIA,FBI, rząd ale też demony które nie były nigdy aniołami.
- Czy to że Jeca przykówał mnie do łóżka było potrzebne?
- Co robił?!
- Czyli nie. Zanim do niego pójdziesz pomożesz mi położyć się na łóżku?
- Jasne.
Podszedł do i bez wahania podniósł jak pannę młodą.
- Nie to miałam na myśli.
- A ja tak.
- Dzięki.
Położył mnie ostrożnie na łóżku zanim się odsunął pocałował mnie. Zanim zdążyłam coś zrobić już go nie było. Teraz muszę przetrawić wszystko co powiedział mi Ryle, trochę tego jest.