“HOY KABATI GYUD SA IMONG NAWONG!”
“WAY MAGLOVE NIMO!”
“YOCS ITOMON!”
“IWW MANANG NAWONG NIMO UY!”
“HAHAHA KABATI!”
Pirmente na lang ing ani akong high school life kaya usahay mura na la’g wala sa akoa ang ilang gina pang-ingon pero makahurt gihapon kaya nagayuko na lang ko.
Samtang galakaw ko’g gayuko wa nako nakita ang tawo na gadagan padulong sa akoa kaya nagkabanggaanay mi. As always, gilantaw rako tas nihawa na dayun piste waman lang nagsorry. Naa dayun ning mga tawo na di kamao mutabang, mukatawa lang man hinuon.
Mutindog na tani ko sadihang naa’y kamot na naa’s atubang ug mas na ano ko kay gitabangan ko’s pagtindog sa katong bag ong niabot nga laki. Oo laki siya, piste first time naay nitabang sa akoa. Natulala ko’g pila ka seconds sa dihang narealized nako na wala na diay tong nagtabang sa akoa ug ang mga tawo kay nanggihilom ra.
Wa nalang nako to gimind ug dali-dali dayung hawa didtoa.
———
Karon ang Prom namo’s Sh, yeah Senior High School nami. Ug hangtod karon wa na nako nakita tong laki na nitabang sa akoa. Everything change, kung dati diko kahibaw mag ayos sa akong self, manamit kay murag manang karon kay dili na.
I looked at the mirror and saw my reflection. Nagbag o na gyud, kadakong pagbag o. I saw my reflection wearing elegant black dress that fitted to my body perfectly ayaw mo naa koy shape. I just attached simple make up to my face just to look presentable ug lipstick aron dili putla lantawon. Akong buhok kay akong gipony tail ug tada mura nako’g tawo lantawon. Gilantaw nako akong sarili sa salamin kung okay na ba akong nawong ug human niadto na dayun padung sa lugar kung asa ang event.
———
“Kagwapa bay o.”
“Panguyaban ko na”
“Miss, puwede ko mangayo’g number sa imo?”
“Kagwapa, bagay kaayo sa iyaha ang damit.”
Kung dati puro’s panlalait akong makuha sa ilaha karon kay dili na. Makita sa ilahang mata karon ang admiration sa akoa.
Samtang galakaw ko wa nako nabantayan na naa koy mabanggaan. Sa dihang patumba nako pero may na lang nasalo ko atong nakabangga sa ako.
Romantic kaayo ang pagkasalo mura’g nagslow motion ang tanan. Mura’g katong first time may nitabang sa akoa dati. Ing ato na ing ato gihapon ang pagkahitaboa pero karon iya nakong gigunitan ug wa na nilayo sa akoa.
“Danghag as always, ma’y nalang naay ako natig save sa imo.” sulti niya’g nagsmile. Mura’g niflashback sa akoa tong mga time na kapag ginabully ko tas gayuko ko nya maningala na lang ko nga mukalit ug kahilom ang tanan. Siya diay, siya diay ang gasave sa akoa. Abi nakog dili nami magkita pero naa diay siya sa akoang tapad inig kinahanglan nako siya.
“Btw, I’m your savior, mi reina.” sulti niya’g gigunitan akong kamot ug gihalokan. “Can I dance you?” he asked and nitando rako kay di ko kaistorya sa mga panghitaboa.
Sukad ing ato mas nakaila nako siya, ug mas lalo ming nagclose hangtod sa naging kami ug karon, kasal nami ug may duha naming anak.
Abi nakog wa nay maabot sa akoa, abi nakog tama ang ginapang ingon sa akoang mga kaklase or katong gabully sa akoa dati. Kasi ang love karon kay ginabase na’s nawong na mao ang akong ginasulod sa utok pero naabot siya sa akoa ug giproved niya na dili tanan laki kay sa nawong gabase.
Hulat ra gyud ta’s para sa ato and ayaw padala sa mga ginapang ingon sa iban, kay dili sila ikaw. Just be yourself, you’re beautiful at your own way.
