CHAPTER 13

784 16 5
                                    

THE ENCOUNTER

Gaya kahapon ay tahimik ang palapag na ito ng ospital kung nasaan ang mga pribadong kwarto. Ngunit hindi gaya kahapon, ngayon ay may nakita akong dalawang lalake. Ang isa ay pasimlpleng naglalakad-lakad habang ang isa ay akala mo abala sa kanyang cellphone na nasa kabilang ibayo ng palapag. They look normal but I know better.

Sebastian is just making his statement clear by making his men visible. Alam na alam niyang pupunta ako dito anumang oras kaya pinapangalandakan niya sa akin ang kanyang mga tauhan. Tsk, yabang talaga.

I walked straight and didn't spare even a single glance to the men who discreetly turned their heads to me and headed to my Kuya's room. Hindi na ako nag-abalang kumatok pa, I simply punched the code and it opened immediately.

At bago pa ako nakapag-angat ng paningin ay may narinig na akong singhapan kaya mabilis akong napasulyap sa mga pinanggalingan niyon.

Nagtiim ang aking mga bagang at nakaramdam ako ng panlalamig na mabilis na gumapang mula talampakan paakyat sa aking katawan. Nagtama ang aming mga mata ng taong matagal kong kinamuhian. Ang taong puno't dulo sa hinagpis na sinapit ng aking ina. At aaminin kung sa kabila ng paglipas ng mga taon ay hindi ko parin siya gustong makita at makausap.

His black eyes focused on me intently, I saw the emotion that reflects on it but I refuse to acknowledge. The glitter of pride and shrewdness that he once possessed is no longer in there, instead it mirrored fatigue and surrender. Majority of his hair turned silver and developed wrinkles that made him so much older that the five years addition on his life.

I simply look at him with my well-mastered blank and cold expression, and it's quite easy because with all honesty, I don't feel any compassion or sympathy for him. Not a bit.

I'm also aware of the other two people in the room but my eyes refused to look at them and acknowledge their presence. The buried hatred inside me stirred and is threatening to awake, so I simply practice my breathing in order to calm down.

"A-Alex... hija..." I walked towards my Kuya's bed with my head held high and didn't respond to my father.

"How are you Kuya?" He cleared his throat and smiled awkwardly.

"I'm okay Princess. And although you still look fresh and beautiful, you should have stayed at home and rest." I rolled my eyes on him. Now I know why he'd been insistent that I shouldn't come here today.

"And I told you that you can't tell me what to do isn't it?"

"Who's older here?"

"Who's capable here?" He sighed in defeat and shook his head. "Anyway, it's already past visiting time, what are these people still doing here?" Hindi nakasagot si Kuya at agad nagbaling tingin sa ibang dereksyon. I can see in his expression that he was suddenly tense.

"B-Bianca hija... calm down please... calm down..." Narinig ko ang mahinang boses na iyon na kahit hindi ko lingunin ay kilalang-kilala ko kung sino ang may-ari. Tila sila nagkakagulo at narinig ko ang bahid ng pagkataranta sa kanilang mga boses habang pinapakalma si Bianca sa kung anong kadahilanan.

I decided then to look at them. And there I saw Bianca hyperventilating while Andrea and Dad were busy comforting her by massaging her palms and rubbing her back while whispering soothing words. Hindi ko maintindihan kung ano ang inaarte ng babaeng ito at bigla na lang siyang nagkaganito.

Napansin ko ang malaking pagbabago sa kanyang pisikal na anyo. She was slim before but now she's so much skinnier that made her looks older than her age. Maging ang kanyang pananamit ay hindi gaya ng dati na puro signature at elegante. She's so pale and have dark circles around her puffing eyes. May bumabangong hinala sa aking isip ngunit agad ko iyong iwinaksi.

Taming The Sly Alexandria Gabrielle BOOK 2Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon