Taming The Sly Alexandria Gabrielle BOOK 2

CHAPTER 11

BREAKFAST

Nagising ako sa tunog ng bumagsak na bagay, it was just faint but for my trained ears, it's enough for me to lose all the remaining sleep in my system. Unlike last night, hindi na ako gaanong naalarma.

I looked at the window and saw the bright sunlight outside. Damn, I've overslept! Pero kung tutuusin ay dalawang oras lang ang itinulog ko dahil pagkatapos kung linisin ang mga kalat kagabi at mahiga sa kwarto ni Kuya ay hindi naman ako nakatulog agad. Endless thoughts assaulted me pero wala rin naman akong napalang konklusyon.

I got up feeling wary because I have a strong feeling that Sebastian is still here and he was the one who caused that noise. After what had happened between us last night, ayoko pa sanang muli siyang makaharap because it's too overwhelming and suffocating for me, but I don't have a choice and I'm not a coward, so whatever it takes bababa talaga ako at haharapin ko siya sa ayaw at sa gusto ko.

I tied my hair in a messy bun and just wore one of Kuya's oversized shirt over my panties and get out from the room. Hindi ko na pinansin pa ang medyo nananakit kung katawan lalo na sa gitnang parte at tuloy-tuloy na ako sa pagbaba ng ilang steps ng hagdan.

Agad sumalakay sa aking pang-amoy ang nakakatakam na aroma ng kape at sinangag kaya hindi ko napigilang mapalunok ng sunod-sunod at bilisan ang paghakabang.

Damn, I suddenly salivated as my stomach crumbled. Hindi na nga pala ako nakapag dinner kagabi kaya para akong namamagnet sa amoy ng mga nilulutong pagkain kaya mabilis akong napahakbang patungo sa dereksyon ng kusina.

Ngunit napahinto ako sa akmang pagpasok ng makita ang lalaking akala mo ay siyang may-ari ng bahay na pinaglulutuan niya! He looks homy on his topless state while his denim jeans is dangerously hanging low on his narrow hips! Damn.

His shoulder length wavy hair is down on his back at tila siya iritadong hinahawi ito palayo sa kanyang mukha dahil may ginagawa siyang kung ano sa may lababo na hindi ko makita. His back is on me kaya malaya kung napagmamasdan ang kabuan ng kanyang upper back. He has several scars in there na sigurado akong wala noon. Some are long and deep and some are just scratches and almost faded kaya hindi ko mapigilang magtaka kung ano ba talaga ang pinaggagagawa ng lalakeng ito at nagkaroon siya ng mga ganitong peklat sa katawan.

"Like what you're seeing baby?" napaunat ako ng tayo ng marinig ang namamaos niyang tinig ngunit hindi siya nag-abalang lumingon sa akin. Looks like he's aware of me ogling all along, damnit.

"And what the hell are you still doing here?" pilit kung nilalakipan ng inis ang aking tinig dahil ako mismo sa sarili ko ay napapantastikuhan sa mga nangyayari. Kahapon lang kami muling nagkita pagkatapos ng mahabang limang taon ngunit napakarami na agad nangyari.

We had argued and hurt each other verbally and almost physically, but we still ended up in bed. At heto siya ngayon kampanteng nagluluto sa aming kusina ng almusal na parang walang limang taong namagitan sa aming dalawa. Just what the heck isn't it?

"Tie my hair baby, I can't concentrate on what I'm doing here." Umikot ang aking mga mata at napapadyak. The guts of this man!

"At bakit ka kasi nagpahaba ng ganyan? You look like a bum you know..." Doon siya bumaling sa akin at kunot noong tumingin sa akin habang nanghahaba ang kanyang nguso na tila batang nagmamaktol dahil hindi sang-ayon sa aking sinabi.

I bit my lower lip to fight the urge to smile because despite my irritation towards him, I found him cute making face like that.

I averted my head and feign interest on the thing he was busy about on the sink when he started to walk towards me. Kulang na lang kumaripas ako ng takbo dahil pilit rumirehistro sa aking isip ang kanyang hitsura ngayong nakaharap na siya. Goodness, he's parading with all his glory that's impossible for me to ignore! Those abs and V-line! Tangina...