Jily -

27. BÖLÜM

                                                 -Lily-

         James'in yanından ayrıldım ve ihtiyaç odasının kapısını çarparak hızla uzaklaştım. Ben ne yaptım, nasıl böyle fevri bir hareket yapabildim, bilemiyordum.

         Köşeyi döner dönmez duvara dayandım ve kendime gelmeye çalıştım. Kendimi suçladım. Eleştirdim. James bana hamle yapmamıştı. Öylece duruyor ve benimle konuşuyordu sadece. Yapmam gereken şey saçma sorularına cevap vermek ve oradan uzaklaşmak olmalıydı. Onunla bırak öpüşmeyi, yanıma yaklaşmasına dahi izin vermemeliydim. Peki ne yapmıştım? Aptal sorularına aptal cevaplar vermiş ve dudaklarına yapışmıştım. Aferin sana, Lily. Bundan daha fazla rezil olamam dediğin her an yeni bir rekor kırıyorsun kızım.

         Yine de anlaşılmayan şeyler vardı. Madem onun için bu kadar değersizdim, neden vaktini benimle kaybediyordu ki? Neden peşimden ihtiyaç odasına gelmiş ve ardı ardına sorularını sıralamaya başlamıştı? Neden Daniel ile ilişkimle en başından beri bu kadar ilgileniyordu? Neden Emily meselesini sahiplenmiyordu ve devamlı bana daha fazlası olduğunu, bilmediğim şeyler olduğunu söylüyordu? Bana anlatmak istediklerini anlatamıyor olmak neden onu ölesiye rahatsız ediyor gibi görünüyordu? Belki de bunlar onun yeni bir oyunuydu. Artık neyin gerçek neyin sahte olduğunu anlayamıyordum.

        Pekala... Her şey tamam. Hepsi bir oyun. Ama yine de bu durum, Daniel ile birlikte olduğumu söylediğim anda gözlerinde beliren acıyı ve çaresizliği açıklayamıyordu. Kimse bu kadar iyi oyuncu olamazdı. Bu tepkisi gerçekti, içtendi. Bunu görmüştüm. Peki ya öpüşmemiz? Muhtemelen şimdiye kadar olanların en ateşlisiydi. Ben fazla istekli davranmıştım, evet. Ama o da benden farksız değildi. İnsan hiçbir şey hissetmediği birine böyle kapılabilir miydi?

        Birden, kafamın sürekli karışık olmasından ve devamlı bir yerlere sürükleniyor olduğumu hissetmekten ne kadar yorulduğumu fark ettim. Artık yerimde oturmak ve başıma gelecekleri izlemek istemiyordum. James'in, Daniel'ın peşinden neden gittiğini, neyi açığa çıkarmak istediğini, kimi korumaya çalıştığını öğrenmek istiyordum. Sadece olayların beni sürüklediği yere savrulmak istemiyordum.

        Karar verdim. James'i bu defa ben takip edecektim. Ne yapıyor, nereye gidiyor ve neyin peşinde, öğrenecektim.

        Bu zamana kadar peşinden koşmamıştım. Bana söylediklerini ve olduğum yeri kabullenmiş, acımı yaşamıştım sadece. Ama bu akşam yaşananlardan sonra, eğer gerçekten bana karşı hiçbir şey hissetmiyorsa, bundan daha fazla rezil olma ihtimalim yoktu. Kaybedecek bir şeyim de yoktu. Peşinden gidecek ve neler karıştırdığını öğrenecektim.

        Kafamı köşeden ileriye doğru uzattım. Henüz ihtiyaç odasından çıkmamıştı. İçeriden çıktığı anda görecek mesafedeydim.

        Onun çıkışını bulunduğum köşede beklemeye başladım.

                                                                          -James-

         Lily'nin gidişinin ardından aptal gibi kalakalmıştım. Nereye gitmişti ki? Sözde onun peşinden gidecek, onu yalnız bırakmayacaktım. Ama arkadaşlarımın başının dertte olduğunu öğrendiğimde ve Lily ile öpüşmemiz aniden kesildiğinde, sanki şoka girmiş gibi cevapsız ve hareketsiz kaldım. Bir şey yapmalıydım.

        Sikkeyi cebimden aldım, nerede olduklarını görebiliyordum. Daniel'ın inindeydiler.

        Oraya gidebilmek için hızla ihtiyaç odasından çıktım ve koşmaya başladım.