Chapter 1: Reunion

2.1K 44 3
                                    

Chapter One

"Babe, Una na ako ah, Punta na ako sa Airport baka maiwan pa ako ng flight. Bye". Sabi ko kay William, by the way, William is my fiancé. We're 2 years engaged.

"Sige babe, Ingat ah. Love you. Call me pag nandun kana" sabi ni William sabay kiss Sa forehead ko.

"Sige bye babe." Sabi ko sabay wave ng hand sa kanya.

By the way, I'm Clary Sebastian. 27. Just call me Clary.

I'm on my way na to airport, nung biglang may nag-text sakin.

"0922******* :

Good day! Just wanna remind you na our batch 2003 reunion (high school) will be tommorow, 3:30 p.m. At Isabela's reception place, Valenzuela City. Thanks 😊"

Ay oo nga pala! Tommorow na yung reunion namin! Kamusta na kaya sila? Makikila ko pa kaya sila? Sana.

So, sa pagiisip ko ng kung ano-ano. Di ko na namalayan na nasa airport na ako. Pero sabi nung isa sa mga officer ng airport na delayed daw ng 30 minutes yung flight papuntang Pilipinas. Kaya naisipan ko na lang na magkape muna sa Starbucks.

Umorder ako ng Tea. Meron pa naman akong 30 minutes kaya Tatawagan ko muna si William.

"Hi babe!" I greeted him with a smile. Kahit alam kong di naman niya ako nakikiha haha.

"Oh! Hi babe, bakit ka napatawag? Di ka ba nakahabol sa flight mo?" He said in a worried tone of voice.

"No, babe, delayed kasi yung flight ko ng 30 minutes. Let's talk while I'm waiting for my flight." Sabi ko sabay inom nung tea na inorder ko.

Madami rin kaming napagusapan sa loob ng 30 minutes. Masarap kasi siyang kausap eh. Di ka mabo-bored. That's why I love him. And I like him very much.

Tatapusin ko na sana yung call pero bigla niya akong tinanong.

"Babe, anong plano mo sa birthday mo?"
He said.

"Nah, I just want to have a dinner with my family and other friends. Wait makakapunta ka ba?." Naalala ko kasi may business tour sila sa araw na yun.

"I'm sorry Babe, pero Di ako makakapunta, you know why naman. Pero I promise na pagdating mo dito Sa Canada. I'll make it up to you. Promise"

"Sige babe, ok lang. I understand. Sige babe alis na ako. Bye. Take care. I love you." Sabi ko sabay tayo sa kinauupuan ko papunta na ako sa airplane na sasakyan ko.

"Sige bye babe. Sorry again. Ingat."
Sabi niya at sabay pinatay yung call.

Habang nasa airplane ako. Tinry kong magbasa pero nahihilo ako. Tinry ko rin na matulog pero uminom nga pala ako ng tea.

So, nakinig nalang ako ng music sa phone ko.

"Now Playing: Clarity"

"If our love is tragedy, why are you my remedy?
If our love's insanity, why are you my clarity?

(Hey-ay, hey-ay-ay. Hey-ay, hey-ay-ay. Hey-ay, hey-ay-ay. Hey-ay, hey)

If our love is tragedy, why are you my remedy?
If our love's insanity, why are you my clarity?"

Wait, ito yung favorite song namin ni Jamie ah. Huhuhu. I missed my best Friend. So much! Kamusta na kaya siya? Ano kaya pinagbago niya? Kilala pa kaya niya ako? Galit kaya siya sakin kasi di ko sinabi sa kanya na pupunta ako ng Canada dati? Sana hindi. Sana. Sana. Sana Hindi.

Mabilis ding lumipas yung oras. Di ko namalayan na nasa Pilipinas na ako. Umuwi nalang ako agad sa bahay kasi nahihilo na ako. I just want to sleep.

Nung bumangon na si Mahal na araw. Bumangon na rin ako para kumain ng breakfast. Pagkatapos kong kumain ng breakfast. Binigay ko na rin kila mama yung mga pasalubong ko. Binigyan ko ng mga chocolates yung mga pamangkin ko, sila Jennie, Tofer at Klarissa. Oh! Nandito na sila kuya Chris at kuya Jace! Namiss ko sila sobraaa.

After nun, mabilis na lumipas yung oras. It's already 3:00 pm. I need to prepare na para sa Reunion namin.

MY BESTFRIEND IS A GANGSTER | JADINETahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon