MY BESTFRIEND IS A GANGSTER | JADINE

Chapter 22: Nunal

Chapter twenty two.

Jamie's POV

"Clary!"

"Clary! Gising!"

"Clary!"

"Babe!"

"Clary! Please!"

Yan lang ang mga tanging salitang lumalabas sa Bibig ko. Bigla kasing natumba si clary. Di ko alam kung Nag passed out lang ulit siya or worst.

Agad din namin siyang dinala sa Hospital. Nandito kami ngayon ng pamilya niya, nakaupo, nag hihintay sa sasabihin ng doktor. Di ko napigilang mapaiyak dahil sa mga naiisip ko.

"Tito, bakit ka umiiyak?" Tanong sakin ni Tofer. Sa lahat ng pamangkin ni Clary, si tofer lang ang close sakin.

"Tofer, I can't stop crying. I think I'll be crazy kung may mangyayaring masama kay clary." I said and another batch of tears fell.

"Don't worry tito, Tita clary will be fine. Sooner or later she'll wake up." Sabi niya

"Sige tofer may pupuntahan muna ako." Sabi ko sabay lakad papunta sa church ng ospital.

Ngayon lang ako hihingi ng napaka laking bagay para sa taong pinaka mamahal ko.

"Lord. Please give clary the perfect life she deserves. A good health. A happy life. The man behind her dreams. And a successful life. Please." Sabi ko.

Iyak lang ako ng iyak dito sa kinauupuan ko ngayon. Alam kong lalaki ako pero di masamang umiyak para sa babaeng mahal na mahal mo.

"Clary please. Just wake up." Bulong ko sa sarili ko. Naisipan ko na ring bumalik kila tita krysta para alamin kung may nasabi na ba ang doktor.

Nung malapit na ako kila tita krysta, nakita kong papalapit na sa kanila yung doktor kaya binilisan ko ang lakad ko.

"Dok, ano na pong lagay ni Clary?" Tanong ko kay dok.

"Dok, ano po bang nangyari kay clary at bigla po siyang nahimatay." Tanong ni tita krysta.

"Sa ngayon, stable at okay na ang lagay ni Clary. Buti at nadala niyo sa agad dito sa ospital, kundi baka nagka roon pa ng dengue si clary. Avoid making her very worried and stressed, malaking tulong na yun para di siya laging nahihimatay. Medyo mababa na rin ang temperature niya." Sabi ng doktor.

Agad akong nakahinga na maluwag dahil alam ko na ngayon na okay at ligtas na si Clary.

"Tita, pwede ko po bang tawagan sila Ara para bisitahin si Clary?" Tanong ko kay tita krysta.

"Sige Nak, go ahead." Sabi ni tita Krysta. Sabay aya kila tofer at sa mga kapatid ni ary na lumabas para kumain ng Dinner sa labas.

Masarap sa pakiramdam na tinatawag kang "nak" ng Nanay ng babaeng mahal mo. Parang tanggap ka na talaga nila bilang bagong member ng family nila. Such a Relief.

"Ara, pumunta kayo dito sa Ospital." I said

"Bakit sino bang Nasa ospital?" Rinig kong pagtatanong ni Mark.

"Si clary." Sagot ko.

"Oh bakit?!" Sabi ni Mikah.

Lagi talaga silang magkakasama kaya tuloy minsan tinatawag silang Ara and Friends. Lagi kasi silang magkakasama. Araw araw. Minu-minuto. Oras oras. Di ba sila nag sasawa sa mga mukha nila? Tsk.

"Basta pumunta na lang kayo dito sa East ave. room 101, 3rd floor. Bumili din kayo ng mga prutas at pagkain. Bilisan niyo" sabi ko sabay patay sa tawag.