Convicted Innocence (1)

Chapter 18

Ngayon ang alis nila Lia, kasama si Sam. Kagabi pa umiiyak si Gia. Nandito kami ngayon sa bahay. At ang bata ay nasa kwarto niya nagmumukmok, hindi pa lumalabas mula kanina. Sabi niya ayaw niya raw makitang umalis sila Sam.

"Gia? Nanay's here." Pagkatok ko dahil pinuntahan siya ni Lia dito sa bahay at nandoon nga silang dalawa ni Sam ngayon sa sala.

"I don't want!" Sagot nito, bumalik ako sa gawi nila Lia at umiling. They both sighed. I chuckled.

"Ako na ang bahala, ingat kayo." Saad ko dahil pag inantay namin ang bata ay baka abutin sila ng siyam-siyam.

"Shan, hindi pa naman pasukan eh. Pwede ba namin siyang isama?" Natigilan ako sa tanong ni Sam.

"Sam, may kanya-kanya kayong gagawin sa Manila. Alam mo kung gaano ka likot si Gia." Naiiling na saad ko. Magsasalita pa sana ako ulit ng narinig ko ang boses ni Gia.

"Ba, sama." Umiiyak na saad nito. I sighed.

"Baby..." sagot ko pero nagsalita ito ulit.

"Please, bebehave ako. Promise. Sama ako." Nahihirapang salita nito. Napakamot ako sa kilay ko at lumingon kila Sam at Lia na parehas nakangiti.

"Baby, let's talk." Nag excuse ako sa dalawa at binuhat si Gia papunta sa kwarto.

"Malayo ang Manila, paano pag may nangyari sayo tapos wala ako?" Mahinang saad ko nang makapasok kami sa loob.

"I'll take care of myself, I promise. Sama ako, Ba." Humihikbing saad nito kaya niyakap ko siya.

"Stop crying, pag hindi ka tumigil iiwan ka here." Mabilis naman nitong pinunasan ang luha at tumigil sa pag-iyak. Natawa ako.

"Let's get you changed, hmm." Sabi ko at agad naman itong ngumiti at sumigaw ng yes.

"Baby, behave ha. Don't make Nanay's head hurt. Your meds and inhaler are at the side of the bag." Paalala ko bago kami lumabas sa kwarto.

"Nanay! Let's go!" Excited na saad nito ng makita sila Sam.

Sabay kaming lumabas ng bahay at sumakay sa sasakyan ni Sam papunta sa kanila. Unang beses malayo sa akin ni Gia. Halatang excited ang bata dahil hindi mawala-wala ang ngiti nito. Nailing ako.

"Baby, I'm gonna miss you po." I softly said habang karga ko siya papasok.

"Me too, Baba. You eat ha." Bilin pa nito.

"Behave there ah." Sagot ko naman kaya tumango siya.

"I love you." Muli kong sambit at niyakap naman niya ang leeg ko.

"I love you much more." Bibong saad niya and showered me with kisses natatawa ko siyang binaba sa couch.

"Will little Gia go with us?" Raya happily said kaya tumango ako. Others clap their hands. Napansin kong hindi pa bumababa si Aiah.

"She's still upstairs, you could go and see her if you want." Biglang saad ni Rizen sa akin kaya napalingon ako dito.

Hindi pa ako nakakapasok sa kwarto ni Gia ay naririnig ko na ang mahihinang hikbi nito. She must have developed a strong attachment kay Gia. I remember before when we went to an orphanage she didn't say goodbye to the kids and went out first then I could see her cry sa sasakyan.

"Hey." Pag tawag pansin ko dito, mabilis naman niyang pinunasan ang luha niya bago humarap.

"Why are you crying?" Dagdag ko, she just looked at me and her tears began to fall again.

"They're waiting for you downstairs." I said while still at the door. She bowed her head.

"Fixed yourself, I will go down first." Dagdag ko, nag-angat siya ng tingin at ang mata niya ay pulang-pula na. Tumalikod na ako at lumabas.