Twenty Minutes Of Summer

CHAPTER V

FRIDAY

Friday na ngayon at walang klase ang lahat pero kailangan pa rin pumasok sa school para magpasa ng mga activities or if may na missed ka na quizzes or anything, you can take it and pass it to assigned instructor. Completion day, kumbaga.

Nakapagpasa na ako ng mga activities ko sa major subject ---- Business Economics, supposedly, wednesday palang dapat ay tapos na ako pero nagkaroon ng emergency sa site nila Riley at kinailangan naman ako ro'n. Mabait din ang professor ko sa major subject kaya naman wala akong naging problema sa kaniya.

Habang nakaupo at naghihintay sa mga kaklase kong dumating, naramdaman ko ang mabigat na presensya sa likuran ko. Alam ko na kung sino ito. Her sweet Vanilla Lace scent flying in the air, it messes my welling nostril.

Ayoko, ayoko siyang lingunin. Hindi ko gusto makita siya o kahit na ang anino niya. Hindi ko alam ang tawag sa nararamdam kong ito pero ayoko talaga siyang makita. Kung bakit naman kasi hanggang sa panaginip ko nung martes ay kasali siya!

I didn't see her yesterday and Im somehow relieved about that. Umiiwas ako sa kaniya dahil sa panaginip ko na 'yon!

"Are you avoiding me, Cernechez?" Ngayon Cernechez na tawag niya sakin. Hanep! Pa-iba iba. Minsan Kate o Elara ang tawag niya pero mas madalas Veil. This is the first time I heard her to say my surname in a soft manner. Madalas kasi galit at tinatarayan ako eh.

I sighed. "No I'm not."

"Really? ---" She paused "About sa nangyari nung Wednesday, I know hindi mo sinasadya yon. Kalimutan mo na'yon." Huh! Ganon na lang iyon? Gusto niyang kalimutan ko yung nangyari? Hanep!

Well, she doesn't have an idea kung ano yung panaginip ko pero lintik na malas yan at nagkatotoo pagpasok ko palang nung miyerkules! Kung paano siya maglakad sa panaginip ko papasok ng elevator ay ganon din ang nangyari nung umagang iyon at nagkataon na nasa loob ako ng elevator at sa hindi ko malaman na dahilan kung paano at bakit siya na nadulas pagpasok ng elevator ay hindi ko alam.

Frustrated ako nang inalala ang lahat ng iyon.

And syempre dahil mabait tayong student eh sasaluhin mo siya para hindi matuluyang bumagsak sa sahig mismo ng elevator....

Ang kaso... Sa dami ng pwede kong mahawakan sa kaniya para tulungan siya ay yung kaniyang private sa upper part of her body pa!

Iniiwasan ko siya dahil diyan!

It's soft and!!!!! Ayoko na maalala!!!!! Oh my gosh! Yung kamay ko kung saan saan napapadpad!!!

Bad hands! Bad hands! I mentally slapping my self for numerous times.

"Y-yeah hindi ko s-sinasadya. Im sorry." Im stuttering, gosh! She's laughing.... Shookt! This is the first time I've heard her laugh and it is unusual to hear her like that. Im seeing a teenager version of her while laughing like that in my head. Mas nasanay kasi ako sa masungit at malamig niyang pananalita lalo na sa akin. And she barely laugh according to someone I know.

And why is that kaya?

"Hoy Engineer!!" Napalingon akong bigla sa pinanggalingan ng boses. Si Tristan pala kasama ang mga kaklase namin. "Hi po Ma'am Luis. Nandiyan po pala kayo." Magalang na bati ni Tristan nang mapansin si Miss Calli sa tabi ko.

She smiled flatly to Tristan. "Kanina ka pa namin hinahanap Veil, nandito ka lang pala! Ano tara na? Para masulit natin oras!" Singit naman ni Abelardo at nagkayayaan na rin ang iba.

Napagusapan kasi sa gc namin kagabi na after magcomply ng lahat eh pupunta kaming buong magkakaklase sa mall para manood ng cine at kumain sa labas. And besides, ganon rin ang plano ng mga kaklase ng barkada ko kaya naman nagsolo solo muna kaming lahat.