Chapter 22: Fighting for it

594 11 181
                                    

Author: Ayown at ako'y nagbabalik sapagkat nag pahinga ako kasi hindi ko kinaya yung chap 21 HAHAHAHAHA

Nag ngilay ngilay pa muna ako

So ayun.....akala niyo hanggang doon lang yun?? meron pa yan abang abang lang mas bibigyan ko pa kayo ng trauma hehehehehe

Hindi lang ito story kong BongLeni meron pang isa pero tatapusin ko muna to hehehehe

Ayun enjoy lang mga vebs mahar ko kayong lahat.

Leni's POV.

Nagising na ako nang sumilaw na sa mukha ko sinag ng araw mula sa labas.

Bumangon na ako sa higaan ko at napadaig sa sakit. Aray punyeta ang sakit.

Napatingin naman ako kay Bong na sa ngayon ay mahimbing ang tulog nakayakap pa sa unan. Kahit natutulog ang gwapo niya pa ring tignan.

Napangiti na lamang ako at hinalikan siya sa noo sabay tumayo. Nahirapan pa ako kasi sobrang sakit jusko.

Hirap na hirap akong bumaba papunta sa kusina, pagkababa ko nakita ko na ung tatlo sa salas at mga mukhang sabog.

Nagulat naman ako at biglang tumayo si Irene sabay lumapit sakin at binigay ung wheelchair.

Saan galing to?! Bakit ngayon ko lang napansin?!

"Tara at kumain na tayo" Biglang sabi ni Teh Imee, nakita ko naman si Vin na tulala lang.

"I wanna die" Rinig kong sabi ni Vin.

Tinulak ni Irene ung wheelchair ko sa kusina. Napalunok naman ako sa mga pagkain para sa breakfast.

Jumbo Hotdog, Sinangag, tas may itlog pa at Gatas.

Jusko bigla kong naalala kagabi, Grabe talagang winasak ako ni Bong...

Pero nag enjoy ako ah

"Nasaan pala ung mga bata?" Tanong ko.

"Ayun nag lakad lakad lang sa beach, Dont worry kasama naman nila si Zeke" Sagot ni Irene "Kaya mo pa ba?"

Umiling naman ako "Hindi eh"

"Kumain ka na, nang bumalik naman ung lakas mo. Alam naman naming napagod ka  katabi akalain mo yun 9 hours" Sabi naman ni Ate Imee habang kumakain.

"Anyare kay Vin?" Tanong ko sabay turo kay Vin na tulalang kumakain.

"Trauma, malakas pandinig niyan kahit may headphones. Sa salas na kami nakatulog" Sagot ni Irene 

Napatango na lang ako  sa kaniya, nagsimula na din ako kumain. Hindi ako makakilos  ng maayos ang sakit pa rin.

"Heeey guysss aaayy" Napatingin naman kaming apat nang marinig namin kung sino pumasok.

Aika: Ay....ay eto na nga ba sinasabi ko

Sandro: Mabuti na lang talaga at nakapag dala tayo ng wheelchair

Tricia: Ma musta naman ang gabi mo? Wasak? 

Leni: Ewan ko sainyo kumain na kayo  dito

Jillian: Hindi na yata ako Bunso

Leni: Sira sa labas naman pinutok

Vin: *Napa nga nga* Waaaaaahhhh??

Tricia: Harujusko ma!

Aika: Haluh ka ma! umagang umaga ih! 

Jillian: May fireworks?

Simon: Huwag mo na alamin Jill bata ka pa

Vinny: Mabuti na lang talaga nilakasan natin ung Volume ng TV

Our Dangerous Gamble (BongLeni FF)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon