An Embroidered Lifetime ✓

Kabanata 9

Kabanata Siyam
Plan

~*~

Habang nasa sasakyan kami ay walang nagbalak na magsalita. Papauwi na kami sa kanya-kanya naming bahay. It's already 7:39 in the evening. And we're in the middle of EDSA. Stuck in this fucking traffic!

Ewan ko at lahat ng bagay na nakikita ko ngayon ay pinagdidiskitan ko! Maging ang mga kasama ko sasakyan!

Kanina, after a while ay nalaman rin ni Diana kung ano ang takbo ng usapan. They knew it already. And that witch was invited in our engagement party! Okay, I need to calm!

But, how- wait. Why am I acting like this? I should be happy, because I have a reason to back out! Yes! All I need is to garner more informations about him! Wait- Kumunot ang aking noo.

Why would I? Bakit ako ang gagawa ng paraan? Yes, I want to stop this! But it doesn't mean that I'll be the one who're going to dig for some information. God, nakalimutan kong babae pala ako!

Maybe, I'll just go with the flow. Damnit! I don't want to! Natigil lang ako sa pag-iisip na kalabitin ako ni Zette. Tumingin ako sa kaniya.

"We're here, Sench. Halika na," siya na ang unang lumabas ng sasakyan. Bago lumabas ng sasakyan ay hinagkan ko muna sila isa-isa. Pagkababa ko ay sinalubong kami ni Nanay.

"Ang dami niyo yatang binili." Tinulungan niya kaming buhatin ang mga paper bag. "Oh sya.. pumunta na kayo sa itaas ng sa ganun ay makapagpahinga na kayo," ani Nanay.

Nagtungo na kami ni Zette sa itaas at narinig kong tinawag ni Nanay ang isang kasambahay namin para siyang mag-aakyat ng aming mga pinamili.

Pagkapasok na pagkapasok ko sa kuwarto ay humiga ako diretso sa kama. I feel so exhausted! Kakalakad kanina at idagdag pa ang maraming pumapasok sa aking isip simula nang makita ko ang babae ni Al.

"Hey. You look tired." si Zette. Nilingon ko siya and I look at her in the eyes.

"Paanong hindi, Zette? All of the things that I encountered today?" napabuntong hininga ako. Paanong hindi?!

"So, you like him," she said.

" 'Him' who?" I asked.

"Him! Alesso." Goodness gracious! "Are you jealous?" tanong niya habang pinanliitan ako ng mga mata. Kumunot ang aking noo sa narinig. What the hell?!

Bumangon ako mula sa pagkakahiga. Hinarap ko siya.

"First of all, I don't like that creature. Ni hindi ko nga siya kilala ng lubusan." Nandoon pa rin ang duda sa mga mata niya. "Second, why would I be jealous? Dahil lang sa babae na iyon kanina? God!" sinapo ko ang aking noo. "I have a lot of it. At saka, paanong napunta roon ang usapan?" Kung marami siyang babae pwes, ako rin, maraming manliligaw!

"Well, yes, you have all of it. But can't you see? Al is different from the guys in our campus, in your suitors, Sencha. He's different from Lucas." Is she defending that man? Ako naman ang nanliit ng mata.

"So, ano ang ibig mong sabihin?" She rolled her eyes. At bakit nasali si Lucas sa usapan?

"Ibig sabihin, maybe your destined to be together!" she said HAPPILY. With matching palakpak pa! "And stop being denial." Namilog ang mga mata ko sa huling sinabi ng kapatid. Me? Denial?!

"Oh! I didn't know that Cruzette Generoso believes in fairy tale?" Nawala ang ngiti sa mga labi ni Zette. Kung kanina ay parang nakakita siya ng bahaghari, ngayon ay mukha na siyang binagsakan ng langit at lupa. "And 'Destined' my ass. And for you information, I'm not denial. It's just so good to be true!" Inirapan ko siya bago tumayo at dali-daling pumunta ng banyo.