An Embroidered Lifetime ✓

Kabanata 21

Kabanata Dalawampu't Isa
Reality

~*~

Dahan-dahan kong inunulat ang aking mga mata ng maramdamang may tumutusok sa aking leeg. May mabigat na nakadagan sa aking tiyan. Out of my curiosity, I touched it. Isang matipunong braso ang aking nahawakan.

And with that, all the memories last night played in my mind. Iyong kung paano ko sinabing birhen pa ako! Kung paano ako nagsabi ng 'Please' sa kaniya! Cresentia Sopheria! Ikaw pa ba iyon?

Ipinikit ko ang aking mga mata ng maramdaman kong gumalaw ang aking katabi. Damn! Dumating din ako sa point na magpapanggap na tulog para makatakas sa anumang... anumang... Ano nga ba?

Ginawa kong malalim ang aking paghinga nang sa gayun ay masabi niya talagang tulog pa ako. But... I failed! Dahil ipinatong niya ang kaniyang ulo sa aking dibdib! And take down note, my heart is not beating normally!

"I know you're awake. So, please get up, Sweetheart." Al said. Ayoko! Hindi ko sinunod ang sinabi niya at gumulong lang ako sa kama. Palayo kay Al. At akala ko ay makakawala na ako! Using his strong arms, he pulled me back. Like, hell! Lumalayo na nga ako pilit pa rin akong pinapalapit!

He locked me using his arms around my waist. Umungol ako, pinapahiwatig na hindi ko nagustuhan ayos naming dalawa. Habang pikit pa rin ang mga mata ay naramdaman ko ang kaniyang magaspang at mainit na kamay sa aking tiyan. Until it reaches under my breast! Dahil doon ay inimulat ko ang aking mga mata at bumalikwas ng bangon. Habang nakaupo sa kama ay inayos ko ang pagkakapulupot ng kumot sa katawan. Damn!

I heard his chuckle. "Hey," wika niya habang papalapit sa akin. Nang sambitin niya iyon ay nilingon ko siya. I don't know if it is right that I turned around and look at him, just wearing a simple white sando and a red boxer!

Ibinaling ko sa iba ang aking tingin. I don't want to give him the thought that me... lusting his body! Naramdaman ko ang kaniyang presensya sa aking likuran. Kaya naman ay dali-dali akong umalis sa kama habang hawak-hawak ang kumot na nagsisilbing pantakip sa hubad kong katawan.

Ngayong nakatalikod akong nakatayo sa harapan niya, doon ko lang naramdaman ang sakit. I feel so much pain down there. Goodness! Ang sakit! Kaya dahan-dahan ang naging paglakad ko patungong banyo.

Malayo-layo pa ako sa hamba ng pintuan ng banyo ay umangat na ako sa ere. Al is carrying me. Bridal style!

Habang buhat-buhat ako ay tinahak na niya ang daan patungo sa banyo. And as I looked his face, iyong nakita kong masaya niyang mukha kanina ay napalitan ng isang seryosong ekspresyon. Ibinaba niya ako nang nasa loob na kami ng banyo.

"Salamat at makakaalis ka na," taboy ko sa kaniya. Pumasok na ako loob ng shower at hindi na hinintay na kung nakalabas na ba si Al. Tinanggal ko ang pagkabuhol ng kumot sa aking katawan at inilagay iyon sa isang tabi.

I turned on the shower. As the water running down on my face, my tears as well. Hindi ko alam kung bakit ako umiiyak. Well, maybe because of what happened last night? No, absolutely no. Kasi ginusto ko rin iyon! I love his touch. I feel addicted to it. And when his lips is on my lips, I have this thought like 'Ano pa ang maihihiling ko?'. And I feel contented when his hand holding mine. Kaya hindi ko alam kung bakit ako umiiyak ngayon. Hindi ko na napigilan ng kumawala ang isang hikbi.

Ngunit sinundan pa iyon ng isang hikbi, hanggang sa humagulhol na ako sa pag-iyak. Ngayon lang din naman ako naglakas loob dahil ako lang mag-isa. But not until I heard Alesso's voice.

"Sencha, masakit pa ba?" Tanong niya. "Are okay, Sencha?" Sa tuno ng kaniyang pananalita ay mahahalata mong nag-aalala siya.

"Kanina ka ba riyan?" Pagalit kong wika.