/ᐠ-ᆽ-ᐟ \
LUCAS POV
I looked at Lalaine for about a minute while she kept crying in front of me. It's like my heart was suddenly crushed by what she said, and I still can't believe what I heard.
"I-i-i though..." I didn't continue what I was going to say, and I just walked closer to her and hugged her.
She lied to me. She said her parents died because of the accident, but that doesn't mean I will be angry with her. I need to know first and hear why she didn’t tell the truth.
"Stop crying na my love hmm, let's talk about this later hmm you should eat first. Para kay baby please." malumanay kong sabi. "Aalis tayo diyo, aalis tayo basta kumain ka muna ha" sabi ko ulit sabay haplos sa buhok niya. "You can calm down now, shh it's ok, it's ok my love." Sabi ko pa at patuloy na hinihimas ang likuran niya.
Binuhat ko naman siya ulit at dinala sa isang kwarto dito na alam kong kakalma siya.
"Lay down the blanket there" utos ko sa mga kasambahay ko dito. "Dalhin niyo dito ang pagkain" utoe ko pa saka inilapag si Lalaine doon sa kutson sa lapag at pinidot ang isang button.
Napatingin naman siya bigla sa harap niya ng biglang lumabas ang payapang dagat sa buong paligid namen, kumalma naman siya ng konti at kasabay non ay ang pagpasok ng mga kasambahay ko dala ang pagkain ni Lalaine.
Sinubuan ko naman siya at pilit na pinakain kahit na sabi niya ay wala siyang gana. It's hard for me to see her like this, she's so quiet, para bang hindi niya ako nararamdaman sa tabi niya, at para bang ano mang oras iiwan niya ako.
And I don't want that to happen, isang linggo lang ang meron ako para makasama siya but kailangan kong tapusin ang dapat na tapusin.
"Gusto kong matulog" sabi niya kaya agad ko namang inayos ang hihigaan niya.
"You can sleep here, babantayan kita" nakangiti kong sabi kaya humiga naman siya at agad ko naman siyang inalalayan.
Nakaupo lang ako habang nakatalikod siya saaken. Habang sinusuklay ko ang buhok niya gamit ang kamay ko, bigla siyang humarap saaken at niyakap ang bewang ko bago nagsalita.
"I love you, gurang" mahina niyang sabi kaya napangiti ako at hinalikan siya sa noo ng matagal.
"I love you Lalaine, sleep tight" sabi ko at humiga na din sa tabi niya at niyakap siya.
I hope I can still do this, I can still kiss you everytime you're asleep, stared your beautiful and cute face like I always do, and I hope... I hope I can still see our baby and take care of her someday... but I think I can't.
*****
Pag-gising ko nagtaka ako ng hindi na si Lalaine ang yakap ko kundi ang unan na kaya bigla akong napatayo at hinanap siya sa paligid.
"Lalaine?" Tawag ko sakanya saka binuksan ang pintuan at nagulat ako ng makitang lahat ng bodyguard ko ay nakahiga sa sahig at bugbog sarado kaya bigla akong kinabahan.
"Guard!!" Tawag ko pero wala ring sumagot at lumapit saaken kaya tumakbo na ako palabas pero napahinto ako sa may sala ng mahagip ng mata ko ang isang sobreng nakalagay sa lamesa, kaya lumapit ako doon at binuksan 'yon saka binasa ang laman.
'Hey, don't worry hindi ko hawak si Lalaine. Mukhang nilayasan ka na ng girlfriend mo, mukhang ayaw niya rin ng magulong buhay gaya ng sa 'yo'
"Fvck!" Naiinis kong sigaw sabay tapon nung sulat na 'yon saka lumabas ng bahay at pinaharurot ang sasakyan papunta sa condo kung nasaan ang lola ni Lalaine.

BINABASA MO ANG
MY SPECIAL CAT
RomanceLUCAS KIM. A CEO OF ONE OF THE BIGGEST AND FAMOUS COMPANY, WHO TURN INTO A SPECIAL CAT OF A GIRL NAMED LALAINE. A SIMPLE BUT A FUNNY GIRL ANG A WORK STUDENT WHO LOVES CATS THE MOST. HE IS A GOOD LOOKING MAN BUT ONE OF THE MEANEST CEO. HE LOVES YELLI...