Daddy's little girl. Syriusz Black

Część 4

... wszystko. 

"Jak się bawić, to się bawić. Zobaczymy, co z tego wyniknie" pomyślałam i podeszłam do drzwi, by zawołać Syriusza. Po chwili chłopak wszedł do pokoju. Podałam mu zeszyt. Widziałam zaskoczenie na jego twarzy. Nie spodziewał się, że zgodzę się na wszystko.

- Tylko powoli - zaczęłam cicho - i żeby nikt się czasem nie dowiedział, bo wiesz... nie tylko ty masz wredną matkę - zagroziłam mu palcem.

Dobre imię to było coś o co skrajnie dbała pani Dimmers i nie mogła pozwolić na jakąkolwiek rysę na jej dziele... dlatego też tutaj byłam.

- A teraz wytłumacz mi to - zabrałam mu z dłoni dziennik i przerzuciłam kartki, ukazując puste strony "Kary", "Zasady" i "Obowiąki".

- Dobrze,  więc trzeba to uzupełnić - powiedział chłopak - zacznijmy od obowiązków. Siadaj i pisz - popchnął mnie w stronę biurka - Zasada nr 1: córeczka jest posłuszna tatusiowi, i wykonuje polecenia zgodne z umową do końca następnego roku szkolnego.

2. Córeczka dba o dobre zachowanie w czasie spotkań z tatusiem, zajęć w szkole, a także przestrzega czystokrwistej etykiety podczas spotkań czarodziejów.

3. Córeczka wykonuje obowiązki w ramach jej "edukacji" czystomagicznej.

Czy jest to jasne? Myslę, że więcej Ci ich nie potrzeba, więc odwołuję się do Twojej inteligencji, by się na te zasady zgodzić - mówiąc to stanął za mną. Odwróciłam twarz w górę, by spojrzeć mu w oczy.

- A jakie będą kary? - spytałam niepewna, nie ma co kryć, że był to najbardziej niepokojący mnie punkt.

- Już dyktuję, zapisz:

- klapsy dłonią;

- stanie w kącie

- zapieluchowanie

- czopki

- korek analny na określony czas - powiedział, a moje serce zabiło mocniej - jednak, żebyś wiedziała na co się piszesz, przed ostateczną decyzją, masz szansę doświadczyć dziś wszystkich tych kar. Zgadzasz się? - zapytał aksamitnym głosem. Pod wpływem głębi jego niebieskich oczu - zgodziłam się.

- Pięknie! - powiedział, w takim razie 30 minut kontemplacji w kącie dobrze ci zrobi.

- Ale jak to? - zapytałam zdziwiona. 

- Normalnie, oddaj zwierzęta odłożę je w drugim pokoju. Wyciągnął dłonie na których trzęsącymi się dłońmi położyłam moich trzynastu przyjaciół. 

- Nie martw się - powiedział, widząc moje spłoszone spojrzenie - za godzinę dostaniesz ich z powrotem. A teraz do kąta! - powiedział i wskazał ręką kąt na prawo od drzwi. Powoli podeszłam do wskazanego miejsca - stań twarzą do ściany - kontynuował - będę cię pilnował. Za każde odwrócenie się będziesz stać o pięć minut dłużej i dostaniesz pięć klapsów więcej, więc przemyśl, czy ci się to opłaca - powiedział, gdy przed moją twarzą znalazł się fragment zielono-srebrnej tapety. Gdy tak stałam myślałam o tym, co będzie się działo dalej. Nie da się ukryć, że napawało mnie to niepokojem, tym bardziej, gdy słyszałam jak Syriusz krząta się po pokoju. Słyszałam brzdęk szkła, szuranie, a także dźwięk strzepywanego materiału. Moja ciekawość była niedoopanowania, gdy słyszałam jak chodzi pomiędzy pokojami, i słyszałam jak przestawia rzeczy w drugim pokoju. Ponieważ ciekawość mnie zrzerała postanowiłam spojrzeć kontem oka na wygląd pomieszczenia. Łóżko zostało zasłane, na szafce nocnej stała metalowa tacka z kilkoma szklanymi, szerokimi buteleczkami, dalej uprzątnięte biurko i ... Syriusz stojący w drzwiach, oparty o framugę, ze skrzyżowanymi na piersi rękami, przyglądający mi się z przechyloną głową. Gdy nasze oczy się spotkały szybko odwróciłam głowę w stronę ściany. Jednak na nic mi się to zdało. Przygryzłam wargę słusząc zduszone przez dywan kroki, aż poczułam miętowy oddech mężczyzny przy swoim karku.

-  Niegrzeczna dziewczymka - szepnął, muskając ustami płatek i wrażliwą skórę tuż za uchem - pięć minut więcej, i pięć karnych klapsów. Będziesz miała okazję poczuć różnicę pomiędzy klapsem ostrzegawczym, a klapsem za karę. 

Gdy skończył mówić niezwykle subtelnie pocałował mnie u podstawy czaszki i zostawił mnie w kącie samą.

***

Cześć Wszystkim,

Rozdział pisany w przerwach od podglądania przygód Jacka Sparrowa i mam nadzieję, że się podobał, dajcie znać co o nim sądzicie. 😁