បណ្តូលចិត្តម៉ាហ្វៀ(ចប់)

រឿង:បណ្តូលចិត្តម៉ាហ្វៀ🥵🔞😈

#អគុណសម្រាប់ការចុចចូលអាន
#អានដោយក្តីរីករាយ

រឿង:បណ្តូលចិត្តម៉ាហ្វៀ🥵🔞😈

ភាគ_8(ត)

<<ទៅបន្ទប់វិញទៅល្អជាងទីនេះមនុស្សច្រើនណាស់>>

*ក្រាក មកដល់បន្ទប់ភ្លាមជុងហ្គុកក៏ដាក់ស្រីស្រស់ចរឹកមាយាទអត់ល្អទៅលើពូកថ្នមៗនិងឡើងទ្រោបពីលើដោយអោនមុខចុះទៅរកបបូរមាត់ក្រហមឆ្អិនឆ្អៅដូចឈាមនោះ

<<អឹម>>សម្លេងបឺតជញ្ជក់បបូរមាត់គ្នាបន្លឺឡើងចេញមករាងក្រាសជុងហ្គុកបានថើបបង្អូសមកកញ្ចឹងកបឺតវាតិចៗរួចក៏ថើបប្រដេញមកដើមទ្រូងទ្រលុកទ្រលន់ប៉ុនក្បាលរបស់អ្នកអាន

<<អា៎ស ហឹម ជុង>>ថ្ងូរដោយភាពស្រើបស្រាលហើយអ្វីទៀតគឺអេដមីនមិនដឹងទេដឹងតែថាពួកគេ អាស៎អឺសអាស៎អឹមជីបៗប៉ុន្នឹងឯង🥲

Sikp

+ពេលព្រឹក

   ពេលព្រឹកថ្ងៃថ្មីព្រះអាទិត្យរះចែងចាំងចូលក្នុងបន្ទប់ដ៏ធំទូលាយមួយដែលនៅក្នុងភូមិគ្រិះ *គោលហ្វីឡាយ*ប៉ះនិងផ្ទៃមុខសង្ហាររបស់លោក ម៉ាហ្វៀកំលោះ

<<ហ៊ឹម>>យ៉ុនគីក្រហឹមដើមកបើកភ្នែកតិចៗសម្លឹងមើលជុំវិញខ្លួនដូចរកអ្នកណា

<<មីនៗទៅណាហើយ>>សួរខ្លួនឯងតិចៗមុននិងងើបចេញពីបន្ទប់ដើម្បីរកជីមីន

+ខាងក្រោម

   <<ទេថ្ងៃនេះបងយ៉ុនគេងយូរមេសថ្ងៃកម្ពស់ចុងត្នោតហើយ>>សម្លេងរអ៊ូរទាំរបស់ក្មេងតូចជីមីនបន្លឺឡើងទាំងឆ្ងល់ រាល់ដងណាមានតែគេទេដែលក្រោកមកយឺតតែថ្ងៃនេះមិចក៏យ៉ុនគីក្រោកយឺតចឹង

<<មីនៗ ថ្ងៃនេះហេតុអីក្រោកមកលឿនម្លេះ>>យ៉ុនគីដែលដើរចុះពីជណ្តើរដើរមកកាន់សាឡុងដែលជីមីនកំពុងអង្គុយ

<<អរ៎ បងយ៉ុនភ្ងាក់ហើយហ៎មីនៗស្មានតែបងយ៉ុនមិនភ្ញាក់ហើយតើស្រួលបានមីនៗប្រើបងគ្រីតយកទឹកជះបងយ៉ុនឯង>>ជីមីនមិនឆ្លើយតបនិងសំណួរយ៉ុនគីតែគេក៏សួរទៅយ៉ុនគីវិញ

<<ចុមយូរៗទៅចង់ទុកបងជាស្អីបានហ៊ាននិយាយដល់ម្លឹង ឬមួយរាល់ថ្ងៃនេះបងថ្នមបងទំរើសខ្លាំងពេកឬ>>យ៉ុនគីដាក់គូទអង្គុយលើសាឡុងជាមួយក្មេងតូចដោយសួរគេទាំងទឹកមុខមាំ