#អគុណសម្រាប់ការចុចចូលអាន
#អានដោយក្តីរីករាយ
រឿង បណ្តូលចិត្តម៉ាហ្វៀ🥵🔞😈
ភាគបញ្ចប់1/2
មួយខែក្រោយមក
អ៊ួកៗៗ** ស្នូរសម្លេងក្អួតចង្អោរបន្លឺចេញពីរបន្ទប់ទឹកទាំងមានស្រ្តីចំណាស់ឈរនៅពីរក្រោយយកដៃរបស់គាត់ទៅជួយរឹតខ្នងអ្នកដែលកំពុងក្អួតយ៉ាងវេទនាដោយក្តីបារម្ភនិងអាណិតជាពន់ពេក។
បើនិយាយពីរអ្នកដើរទៅដើរមកនៅឯងខាងមុខបន្ទប់ទឹកនេះវិញពេលបានឮសម្លេងអ្នកខាងក្នុងក្អួតចង្អោរឡើងមកម្តងៗនាយស្ទើរតែធាក់ទម្លុះទ្វាចូលហើយតែវាមិនអាច...។
"ហុើយយយយ៎..."យ៉ុនហ្គី បានបញ្ឈប់ការដើរទៅវិញទៅមករបស់នាយដោយទៅឈរមុខបន្ទប់ទឹកចិត្តចង់បើកទ្វាចូលទៅប៉ុន្តែខ្លាចរឿងម៉្យាងបើហ៊ានតែចូលច្បាស់ជា...ហុើយយ៎មានតែដកដង្ហើមធំបន្ធូរអារម្មណ៍តានតឹងតែប៉ុន្នឹងឯង។
ក្រាក***សម្លេងទ្វាបន្ទប់ទឹកត្រូវបានបើកដោយស្នាដៃស្រ្តីចំណាស់ដែលត្រូវជាម៉ែដោះក្នុងភូមិគ្រិះមួយនេះគាត់បានចេញមកជាមួយនិងរាងតូចស្តើងដែលកំពុងទន់ខ្លួនល្អូកដូចចេកទំជោ គាត់បានព្យាយាមប្រើកម្លាំងទាំងអស់របស់គាត់ដើម្បីបានទប់និងអ្នកដែលគាត់កំពុងតែគ្រានេះ...ឯអ្នកនៅខាងមុខបន្ទប់ទឹកនេះវិញគ្រាន់តែឮទ្វាបើកស្ទុះមកវឹងរកថានិងជួយម៉ែដោះហើយតែក៏មានសម្លេងកញ្ចែមួយស្រែកថាឲ្យខ្លាំងៗ...
"ខ្ញុំប្រាប់លោកច្រើនដងហើយមិនឲ្យលោកមកជិតខ្ញុំទេហេតុអីបានជារឹងក្បាលខ្លាំងម្លេះ"ជីមីន ស្រែកថាទៅឲ្យយ៉ុនហ្គីខ្លាំងៗឯទឹកមុខគេហាក់ពេលឃើញយ៉ុនហ្គីម្តងៗគួរឲ្យខ្ពើមរអើមណាស់...
"បងបារម្ភអូននិងកូនទើបបងមិនហ៊ានទៅណាឆ្ងាយពីរអូន"តើឲ្យនាយអាចទៅណាឆ្ងាយបានបើភរិយាតែមួយគត់របស់បាយកំពុងតែចាញ់កូនដល់ថ្នាក់ទន់ខ្លួនល្អូកបែបនេះ។
"មុខគួរឲ្យខ្ពើម!! ឆាប់ចេញទៅឃើញមុខលោកម្តងៗខ្ញុំទប់ចង់ក្អួតមិនបានទេ...អ៊ួក"ជីមីន ថាទាំងសម្លក់មុខយ៉ុនហ្គីនិងបោះប្រយោលពាក្យមួយឃ្លាដេញឲ្យរាងក្រាសចេញ...តាមពិតទៅដែលយ៉ុនហ្គីមិនអាចចូលក្បែររាងតូចបានដូចមុនក៏កំណើតអាកូនជើងល្អនេះឃើញមុខប៉ាធំវាដឹងតែឲ្យប៉ាតូចវាក្អូតចង្អោរចាញ់កូនហើយនិយាយឲ្យខ្លីឃើញមុខប្តីគឺខ្ពើមសូម្បីតែក្លិនខ្លួនគេគ្រប់គ្នាហិតក្លិនមកក្រអូបតែចំពោះជីមីនហិតទៅដឹងតែស្អុយក្អួតចង្អោរចេញមកទៀតមិនខានឡើយ។
