sorry for grammatical and misspelled words. nakikita ko na ang katapusan! whahaha.
Choi's POV
this is the day! kailangan ko ng sabihin at aminin sa asawa ko ang lahat. nag palipas lang ako ng ilang araw para makakuha ng lakas ng loob. nandito na ko sa kwarto namen. habang inaantay ko sya naka ilang baso na ko ng brandy. para lalong lumakas ang loob. kailangan kong tanggapin ang mga sasabihin sa akin ng asawa ko kahit pa sobrang sakit noon dahil mas masakit ang naidulot ko sakanya. maya maya ay pumasok na si Roxy sa kwarto namen. huminga ako ng malalim. napatingin sya sa akin. inantay ko munang matapos sya sa mga routine nya bago ko sabihin sakanya. paglabas ng banyo dun na ko nagsalita.
Choi: mahal?
Roxy: hmmm?
Choi: meron akong sasabihin sayo.
Roxy? ano yun mahal?
Choi: yung tungkol sa mall mahal.
Roxy: what about the mall mahal?
Choi: yung nakita naten si Martha and that baby boy mahal.
Roxy: what about them?
Choi: (huminga muna ng malalim) yung baby boy kasi mahal, ano.... ano... mahal...
Roxy: puro ka ano!
Choi: his my son mahal. (napa pikit sya) Martha kept it to me. hindi nya sinabi sa akin noon. sabi nya nakunan sya. nung araw na makikipag hiwalay ako sakanya saka nya sinabi sa akin lahat!
Roxy: tapos ano ha?! kasalanan ko kung bakit mo sya binuntis? kasalanan ko din kung bakit mo sya minahal? kulang pa ba ang binigay ko sayong pagmamahal? di pa ba sapat yun? di ko ginusto na magkaroon ako ng mayoma! pasencia kung isang anak lang kaya kong ibigay! kasi kung wala lang akong mayoma kahit sampung anak kaya kong ibigay sayo!
Choi: sorry mahal. sorry.... ayaw kong mawala ka sa akin mahal. natatakot akon iwan mo ako. (sobbing)
Roxy: Choi! takot din ako mawala ka! pero sobra akong nasaktan! durog na durog ako sa mga relbelasyon mo! (crying out loud)
Choi: give me another chance mahal! promise i'll make right na mahal!
Roxy: just don't make promises Choi. because promises will broke my heart again and again! just do it!
Choi: i'll do it mahal. give me a chance mahal!
Roxy: i think about it. pag nakita ko at naramdaman kong nagbago ka na. doon na muna ako sa kwarto ni Alexa matutulog at bukas doon na kami sa condo titira. i need space and time to think Choi. it hurt me so much. goodnight.
lumabas na si Roxy sa kwarto namen. ito na ang kinakatakutan ko. di ko kayang makita syang may kasamang ibang lalaki. si Roxy ang babaeng bumuo sa akin noong iniwan ako ni Martha. sya lang ang nanjan to cheer me up. tapos nagawa ko pa syang saktan at lokohin!
*Kinabukasan*
Roxy's POV
maaga akong na gising di rin naman din kasi ako naka tulog ng ayos dahil sa mga nangyari kagabi. nagluto na ko ng almusal namen pero nauna na akong kumain. gusto kong umalis ng maaga ayaw long makita si Choi. nag iwan ako ng note sa my ref. sinabi ko na umalis na ko. sumakay na ko ng kotse ko. buti na lang at maaga akong umalis dahil wala pang traffic kaya maaga ako nakarating sa company. pumasok na ako agad at sumakay sa elevator. pag bukas ng elevator nagulat ako dahil ang aga ng mga kaibigan kong pumasok! chismiss na naman to!
Melody: good morning bakla! bakit ang aga mo?
Carmela: kaya nga! isang himala!
Chloe: bakit namumutog ang mata mo?
Roxy: buti ka pa napansin mo! yung dalawa jan walang kwenta! doon na ko sa opisina ko.
Melody: sagutin mo naman yung tanong ni Chloe.
Roxy: talagang naka buntot kayo ah! dun na sa opisina ako magkukuwento. nakakahiya pag nakita nila akong na iyak dito.
Carmela: sige! bilisan naten maglakad!
Chloe: excited ang potik!
Melody: basta sa chismisan mabilis yan si Carmela!
Roxy: maupo na kayo jan!
Melody: o bakit na iyak ka na?
Roxy: masakit pala mga bakla pag sa mismong bibig nya nanggaling na anak nya yung bata! (crying)
Carmela: umamin na sya?
Roxy: yes! last night! ang it breaks me into pieces! I don't know what to do!
Chloe: sige lang iiyak mo lang yan. nandito lang kami.
Melody: alam na ba ni Alexa to? kawawa naman yung bata.
Roxy: samahan nyo ako mamaya if ok lang?
Carmela: saan naman?
Roxy: doon sa condo ni Melody. doon muna kami bakla. susunduin ko muna si Alexa sa school bago kami mag impake. mamaya ko na lang din ipapaliwanag sakanya ang lahat.
Chloe: pero may balak ka pa bang patawarin si Choi?
Roxy: kapag buo na ako ulit. alam kong aabutin ng taon. wala na kong pinangarap noon kung hindi makasama habang buhay si Choi. kaso sinira lang nya.
Carmela: pano kung gawin nya lahat to win you back!
Roxy: ipakita nya muna sa akin na nagbago na sya. kaso naaawa ako sa bata. wala naman syang kasalanan eh. naghahanap ng father figure ang bata.
Melody: iniisip mo yung anak nila ni Martha! pero ang anak mo di mo naiisip!
Roxy: naiisip ko rin ang mararamdaman ni Alexa. pero sya kasi maiintindihan. pero yung 2yrs old na bata di yun maiintindihan.
Chloe: bakit ba kasi ang bait mo!
Roxy: basta samahan nyo na lang ako mamaya. tatawagan ko na lang si Peter kung maaari na maaga tayong umuwi.
Melody: gusto nyo mag Comedy Bar tayo bukas? tutal sabado naman buaks eh. para maibsan ang sakit na nararamdaman nitong kaibigan naten.
Carmela: good idea! sige gora tayo!
Chloe: kaya nga. para mag enjoy naman tayo!
Roxy: sige! malaki naman na ang anak ko eh. gora tayo bukas!
tinawagan ko na si Peter and he understand me naman. sabi nya kung gusto ko doon na lang sa condo nya. tutal wala naman daw nakatira doon. pero sabi ko wag na. ayaw kong magkasala din sa asawa ko. Peter is my first love. first serious relationship! kaya di maaaring mahulog ako sakanya! tama na ang asawa ko lang ang nagkasala. i know in time my wounds will heal!
ito na ba ang kinakatakot ni Choi na baka maagaw ng iba ang asawa nya? abangan!!!
BINABASA MO ANG
Hanggang Kailan Kita Mamahalin (Completed)
Fanfictionthis is a Fanfiction again! Hanggang kailan magpapaka martir si Roxanne, Hanggang Kailan nya panghahawakan ang pangako sakanya ng kanyang asawa na si Juancho. Hanggang Kailan nya kayang Mahalin si Juancho? mauuwi ba sa hiwalayan ang kanilang pagsas...
