Hanggang Kailan Kita Mamahalin (Completed)

Chapter 20

sorry for grammatical error and misspelled words. sorry din sa late UD mga vebs! malapit ko na tong matapos! whahaha!

Choi's POV

ilang linggo na ang lumipas mula ng iwan ako ng mag ina ko. ang lungkot mag isa dito sa bahay. namimiss ko na ang asawa at anak ko. tapos na sa amin lahat ni Martha. ang usapan namen magpapakatatay ako sa bata. pumayag naman sya. meron din syang sinabi sa akin na ikinabigla ko. kaya pala sya laging naalis kasi nagpapagamot sya sa ibang bansa. may leukemia pala sya and stage 3 na ito. kaya anytime daw pwede na syang bawiin ni lord. kaya habang may oras pa sya sa mundo sinasamahan ko sya sa lahat. sa pagpapa chemo nya, sa pag aalaga sa anak namen pati sakanya. kasi after ng chemo hinang hina sya. pinagbilin nya na sa akin ang anak namen pati ang company nya. ngayon kakatapos lang ng chemo nya kaya sinamahan ko sya ngayon dito sa bahay nya. naaawa ako sakanya. dinalahan ko sya ng prutas sa kwarto nya.

Choi: Martha?

Martha: hmmmm?

Choi: bangon ka muna. kain ka muna para lumakas ka.

Martha: mamaya na lang Choi. hinang hina pa ko eh.

Choi: pero kailangan mo to.

Martha: Choi salamat ha. maraming salamat.

Choi: wala yun. may pinagsamahan naman tayo eh.

Martha: sana magkaayos na kayo ni Roxy. gusto kong huminge ng tawad sakanya at gusto ko rin ibilin sakanya ang anak ko. Choi ayusin mo na ang relasyon nyo para magkaroon ng buong pamilya ang anak ko pag iniwan ko sya.

Choi: oo Martha. pero sa ngayon kumain ka muna at magpalakas bago mo kausapin si Roxy ha. alam naman na nila Marco at Alfred ang kalagayan mo. malamang makakarating yun kay Roxy.

Martha: sana mapatawad nya ko Choi at sana tanggapin nya ang anak ko.

Choi: mabait ang asawa ko at sa tingin ko tatanggapin nya ang anak naten.

kumain na si Martha pag tapos nyang kumain ay nagpahinga ito at ako naman ang pumasok na sa trabaho. kailangan kong makausap si Roxy at kailangan nilang makapag usap ni Martha habang nay oras pa.

Roxy's POV

ilang buwan na ang nakalipas ng makita ko si Choi at Martha na magkasama siguro masaya na sila ngayon kasama ang anak nila. papasok na ko ngayon sa work after ng leave ko. gusto ko lang makapag relax kaya ako nag leave. nasa elevator na ko. paglabas ko ng elevator ay nakita ko ang mga kaibigan ko. ang aga aga chismisan ng chismisan. nung nakita nila ako ay sinundan nila ako sa opisina ko.

Melody: good morning madam!!!

Roxy: good morning din sa inyo! ang aga aga chismisan kayo ng chismisan!

Carmela: may pinag uusapan lang kami! grabe ka sa amin ha!

Chloe: kaya nga! may sinabi kasi ang asawa namen sa amen tungkol kay Choi!

Roxy: kung ano man yan ay ayaw kong marinig!

Carmela: kahit sabihin namen na break na si Choi at Martha?

Roxy: wala akong pake!

Chloe: eh pano kung sabihin namen may sakit si Martha?

Roxy: mas lalong wala akong pake!!

Melody: kahit leukemia ang sakit nya? wala ka paring pake?

Roxy: OMG! di nga?

Them: yes!

Carmela: yun ang sabi ni Marco sa akin. kaya daw pala every 3months eh wala ang boss nila. tapos matagal bago bumalik.

Chloe: ang sabi naman sa akin ni Alfred binilan na daw kay Choi ang company habang maliit pa ang anak nila.

Melody: tumawag naman si Choi sa akin. gusto ka nyang maka usap. sabi ko di ako sure if papayag ka.

Roxy: sabihin mo sakanya magkita kami ng lunch.

Melody: noted madam!

Them: comeback is real!! hahahaha

Roxy: umalis na nga kayo dito!

lumabas na sila sa opisina ko at ako naman ang ginawa na ang mga trabaho kong natambak! ilang oras ang lumipas at lunch na. pumasok si Melody sa opisina ko.

Melody: madam lunch na! magkita daw kayo sa favorite restaurant nyo!

Roxy: ok! text him that i'll there in a minute!

Melody: bakit kaya hindi ikaw ang magtxt?

Roxy: kaya nga ako may secretary eh!

Melody: sabunutan kita jan eh! 

umalis na ko sa company para makipagkita kay Choi. malapit lang naman dito yung restaurant eh. kaya naglakad na lang ako. after a minute nakarating na din ako at nakita ko agad si Choi.

Roxy: hi!

Choi: hi! it's been a month! wala ka paring pinagbago!

Roxy: dapat ba pag broken eh may magbago sa isang tao?

Choi: hindi naman. have a seat.

Roxy: bakit pala gusto mo akong makausap?

Choi: kasi gusto kong huminge ng tawad sayo. sa lahat lahat. naka hinge na ko kay Alexa at napa tawad nya na ko. isa pa gusto kang maka usap ni Martha. sana mapagbigyan mo sya.

Roxy: pag iisipan ko. papatxt kita kay Melody if payag akong makipag usap kay Martha.

Choi: please mahal. kausapin mo na sya. di ko alam kung hanggang kaian na lang sya sa mundo. last year nya pa nalaman ung sakit nya. mahina na sya ngayon. kaya sana bago sya mawala mapatawad mo sya.

Roxy: hindi ko alam Choi kung kaya ko syang harapin. medyo masakit pa eh.

Choi: kung magbago ang isip mo ngayong araw ipatxt mo lang ako. para masundo kita. gusto kung tuparin ang huling hiling ni Martha.

Roxy: sige ipapatxt kita kay Melody if magbago ang isip ko. order na tayo?

Choi: unorder na ko bago ka pa dumating. 😊

Roxy: ikaw talaga! ayan na pala ang order naten!

Choi: tara kain na tayo! mga favorite natin to eh!

kumain na nga kami Choi. lahat ng inorder nya ang mga favorite namen! di nya pa rin nakakalimutan ang mga gusto ko! pag iisipan ko hanggang mamaya ang pakiusap sa akin ni Choi. ayaw kong isipin na karma ni Martha ang sakit nya. naaawa ako sa anak nya dahil maliit pa ito eh mawawalan na agad ng ina.

matatanggap kaya ni Roxy ang anak ni Martha at Choi? abangan!!