Hanggang Kailan Kita Mamahalin (Completed)

Chapter 22

sorry for grammatical error and misspelled words. hanggang 25 lang siguro to. whahhaa. salamat sa matiyagang nag babasa.

Choi's POV

masaya ako na malungkot. ang gulo ko diba? ganto kasi yun. masaya ako kasi nagkaayos na si Roxy at Martha at saka tinanggap ni Roxy ang anak namen ni Martha sya na daw ang tatayong nanay sa bata. malungkot ako kasi nawala na si Martha nagpaalam na sya saka hindi pa rin ako napapatawad ni Roxy mag effort naman daw ako. ilang buwan na ang lumilipas mula ng mawala si Martha sa mundo. kaya naman si Roxy na muna ang acting CEO sa company nito habang wala pa sa tamang edad si JC at ako naman ang President ng company. pinapunta ko ang dalawa kong kaibigan sa opisina ko. dito na din pala nagtatrabaho ang mga asawa nila at si Melody. kaya masaya at magulo sa company na to! hahaha. maya maya ay may kumatok.

Choi: pasok!!

Marco: naks! iba na talaga ang President!

Alfred: bakit mo ba kami pina punta dito?!

Choi: hihinge sana ako ng tulong sa inyo.

Marco: naku Choi! kung babae na naman yan wag na lang! ayusin mo ang sa inyo ni Roxy!

Alfred: oo nga pre! labas na kami jan!

Choi: mga ungas! hihinge ako ng tulong sa inyo kung pano ako mapapatawad ni Roxy!

Them: ah yun naman pala! ano ba kasing balak mo?

Choi: balak ko syang ligawan ulit eh.

Marco: ok yan pre! anong maitutulong namen?

Alfred: wag mong sabihin na maghaharana tayo sa bahay nila Roxy? jusko Choi! wag mo na kaming asahan sa pagkanta!

Choi: magandang idea yan Alfred! samahan nyo lang ako. wala na kayong ibang gagawin.

Marco: ano naman ang kakantahin mo?

Choi: Give me a chance ni Ric Segreto.

Alfred: maganda yun! saka bagay yun sayo. hahaha.

Choi: sira ka talaga!

Marco: kailan naman tayo maghaharana?

Choi: mamaya na! gusto ko nang makasama ang asawa ko at mga anak ko. sya ang nag aalga kay JC diba?

Alfred: oo nga pala. sana maaga umuwi ang asawa mo!

Marco: bobo! maaga yun uuwi. gawa ni JC!

Alfred: alam mo Choi ang swerte mo! kasi minahal ni Roxy ang anak nyo ni Martha!

Choi: kaya nga gagawin ko ang lahat mapatawad nya lang ako at matanggap ulit! ano game mamaya?

Marco: ano naman ang kapalit?

Choi: libre ko kayo bukas ng lunch!

Them: sige ba! wala ng bar bar ngayon! para iwas babae na! hahaha.

Choi: tama! dapat mga asawa lang naten ang babae sa buhay naten! sige tapusin nyo na ang mga gawain nyo para maaga kayong matapos.

Them: good luck!

lumabas na nga sila ng opisina ko. ako naman nag iisip na. kinakabahan ako! nag pa order na ko ng mga yellow tulips. yan kasi ang favorite ni Roxy. kailngan ko ng matapos ang trabaho ko. para makapag isip na.! 5pm na nagulat ako ng pumasok sa opisina ko ang mga tukmol!

Alfred: Choi ano na!

Marco: taena ang bagal naman! umuwi na si Roxy kasama yung mga kibigan nya!

Choi: wait lang inaantay ko pa yung tulips ang yung singsing!