sorry for grammatical error and misspelled words! sorry for late UD again! hahaha. malapit na ko sa katotohanan!
Roxy's POV
nakapag isip na ko. makikipagkita ako kay Martha ngayon after work. alam kong nagbabayad na sya sa kasalanan nya. ayaw kong magmatigas. para sa bata kailangan ko syang patawarin. tinawagan ko si Choi para ipaalam sakanya na makikipag usap na ko kay Martha.
*on call*
Roxy: hello?
Choi: hi! napatawag ka?
Roxy: payag na akong makipag usap kay Martha. send me the address of her house.
Choi: ok mahal. i'll sent it to you.
Roxy: ok! bye!
*call ended*
after namen mag usap ni Choi ay ginawa ko na ang mga dapat kong gawin at mga dapat tapusin. first time nameng mag uusap ni Martha. sana maging ok ang pag uusap namen. kaya ko naman syang patawarin. pero kung hihingin nya ang asawa ko, yun ang hindi ko kaya. lumipas ang ilang oras ay natapos ko na ang trabaho ko. kaya naman dali dali kong niligpit ang mga gamit ko para mapuntahan na agad si Martha. na text na sa akin ni Choi ang address ng bahay nito. nagpaalam na ko kila Melody. sabi ko bukas ko na lang ichichika sakanila. after an hour nahanap ko din ang bahay nila. ayaw pa nga akong papasukin ng guard ng subdivision eh. tumawag pa sya sa bahay ni Martha bago ako papasukin. nag doorbell na ako. para matapos na ang lahat. nagulat ako nang si Choi ang magbukas ng gate.
Choi: pasok ka mahal.
Roxy: wag mo akong tawaging mahal. mahiya ka naman kay Martha!
Choi: sa ngayon susundin ko ang sinasabi mo. pero after nyong mag usap ni Martha babalik na kayo sa bahay.
Roxy: depende yan sa pag uusapan namen.
Choi: tara na! let's go inside!
Roxy: nasan ang anak nyo?
Choi: nandun sa kwarto nya. alam kong umiiyak na naman yun. he is 2yrs old pero grabe na ang pinagdadaanan nya because of his mom.
Roxy: sorry to hear that. nasan na pala si Martha.
Choi: nandun sa kwarto nya. wag kang magugulat sa itsura nya.
Roxy: ok.
umakyat na nga kami sa taas para maka punta sa kwarto ni Martha. kumatok muna si Choi bago nya to buksan. nagulat ako sa nakita ko. hindi itong Martha na to ang nais kong makita. she is bald! she so thin! basta ang layo sa Martha na pinag selosan ko noon! nagsalita ito.
Martha: Roxy?
Roxy: hmmm?
Choi: iwan ko muna kayo. puntahan ko lang si JC. sabihin mo sakanya lahat Martha.
Martha: salamat Choi.
Roxy: anong nangyari sayo? i mean bakit ka ganyan?
Martha: last year i was diagnosed with stage 3 leukemia. hindi ko alam ang gagawin ko noon. nilihim ko kay Choi. sa ibang bansa ako nagpapa chemo kaso ang sabi 50/50 na ang chance ko kasi nga stage 3 na yung cancer of the blood ko. i was praying na sana gumaling ako para sa anak ko. kaso hindi ako pinakinggan ni lord. i think this is my KARMA. hahaha. i'm so sorry Roxy kasi nasira ko ang pamilya mo. sana mapatawad mo pa ako.
Roxy: (umiiyak) yes! yes Martha! i will forgive you. please lumaban ka para sa anak mo, para sa company mo at para kay Choi.
Martha: (tumawa ng pagak) Roxy ano ka ba! wala kami ni Choi. ilang buwan na! nung nakita mo kami sa Comedy Bar hindi na kami. doon ko lang sinabi sakanya ang sakit ko.
Roxy: kala ko kasi....
Martha: no Roxy! he really loves you! may gusto lang sana akong ipakiusap sayo. sana mapagbigyan mo ako.
Roxy: ano yun Martha. sabihin mo sa akin.
Martha: please ituring mong anak si JC. sana mahalin mo din sya kahit anak namen sya ni Choi. hindi ko alam Roxy kung hanggang kailan na lang ako. nanghihina ako Roxy. gustuhin ko mang lumaban pa para sa anak ko. di na kaya ng katawan ko. please Roxy. mahalin mo sya.
Roxy: i will Martha! i will take care of your son. i will love him too like my own! i promise that to you.
Martha: pag sinaktan mo sya mumultihin kita! (sabay tawa)
Roxy: wag ka ngang ganyan Martha!
Martha: i'm ready to rest na Roxy. salamat. wag mong pababayaan ang anak ko at ang company ko. (pumikit na si Martha)
Roxy: Martha? Martha!!!!!!! Choi!!!!!
Choi: what happen Roxy?!
Roxy: Choi! (umiiyak) wala na sya Choi! (nilapitan si JC)
Choi: Martha?! Martha!!! bakit? pano na si JC!!!
Roxy: hi baby. your mom is already sleeping.
JC: i know she's not sleeping po. i know she's dead. ilang days nang mahina ang mommy ko. (umiiyak)
Roxy: please baby stop crying! dadalawin ako ng mommy mo. binilin ka nya sa akin. ako daw ang magiging mommy mo. please baby.
JC: can i hug you po?
Roxy: sure!
Choi: Roxy tatawag na ako sa funeral para maayos ang katawan ni Martha at ang pag buburulan nya. JC anak jan ka muna kay mommy Roxy mo ha. behave ka lang.
JC: yes po daddy! let's go po sa room ko.
Roxy: Choi. pinapatawad na din kita.
Choi: magsisimula tayo ulit Roxy. kasama si JC.
Roxy: oo mahal! kasama si JC. magiging masaya tayo. (hinalikan si Choi sa lips) salamat mahal.
Choi: salamat din mahal.
nagpunta na nga sila sa kwarto ni JC. nagulat si Roxy sa talon ng batang ito. hindi mahirap mahalin si JC. ipapaliwanag nya ang lahat kay Alexa. mag uumpisa kami ulit ni Choi na kasama si JC sa buhay namen. ituturing ko syang tunay na anak.
magiging masaya na kaya sila? abangan!
BINABASA MO ANG
Hanggang Kailan Kita Mamahalin (Completed)
Fanfictionthis is a Fanfiction again! Hanggang kailan magpapaka martir si Roxanne, Hanggang Kailan nya panghahawakan ang pangako sakanya ng kanyang asawa na si Juancho. Hanggang Kailan nya kayang Mahalin si Juancho? mauuwi ba sa hiwalayan ang kanilang pagsas...
