Seokjin hayal dünyasında bile mutlu olamıyordu. Hayalleri asla gerçekleşmiyor, düşündükçe aptallığına gülüyordu.
Çünkü Seokjin imkansızı, imkansızları seviyordu.
Küçüklüğünden beri yanında olan Jeon Jungkook ve Seokjinin ev arkadaşı Kim Taehyung.
Bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taehyung telefonu komodinin üzerine bırakıp uyuyan bedene çevirdi bakışlarını. Saçları düzenli bir şekilde yastığa dağılmıştı, dolgun dudaklarının rengi solmuştu kustuğu için. Şişkin yanakları içine çökmüş, göz altlarında koyu halkalar oluşmuştu. Buna rağmen güzeldi. Yani Seokjin için yakışıklı demek haksızlık olurdu. Seokjin kesinlikle güzeldi.
Derin bir nefes verip yanına oturdu çocuğun. Alnından gözüne dökülen kahkülleri çekip izlemeye devam etti.
Niye izliyordu ki? Bir anda fark ettiği şeyle, yataktan hızla kalkıp salona doğru adımladı.
Bir kaç dakika sonra çalan kapıyla kalktı koltuktan, sakince. Jungkook gelmiş olmalıydı. Kapıyı açtığında gördüğü bedenle tahmini doğru çıkmıştı. Başka kim gelebilirdi zaten?
Jungkook Taehyunga kısa bir bakış atıp girdi içeri. Taehyung onun soğuk tavırlarına anlam veremese de peşinden Seokjinin odasına gitti.
Jungkook odaya girer girmez gördüğü bedenle gülümsedi. Anında yanına oturup alnına bir öpücük kondurdu. Taehyung o bunları yaparken şaşırmıştı. Kendisi saçına dokunurken bile bir kaç dakika düşünmüştü. Jungkookun bu tavırları ona garip gelmişti.
