Seokjin hayal dünyasında bile mutlu olamıyordu. Hayalleri asla gerçekleşmiyor, düşündükçe aptallığına gülüyordu.
Çünkü Seokjin imkansızı, imkansızları seviyordu.
Küçüklüğünden beri yanında olan Jeon Jungkook ve Seokjinin ev arkadaşı Kim Taehyung.
Bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seokjin hala anlamamış olacak ki tekrar sordu.
" Ne? "
" Diyorum ki hala beni seviyor musun? "
" Tabii seviyorum Hyung neden sevmeyeyim? "
" O manada değil Seokjin, hala beni Taehyungu sevdiğin gibi seviyor musun? " Seokjin salonda onları dinlemiyormuş gibi yapan bedene baktıktan sonra tekrar döndü Jungkook.
" Seviyorum Hyung. " dedi Seokjin gözlerini kaçırıp. Jungkook genişçe gülümserken koltuktaki beden de burukça gülümsedikten sonra ayağa kalktı. Seokjin beline sarılan ellerle yanındaki bedene döndü.
" Beni seviyor musun? " dedi Taehyung sırıtarak.
" Anlamıyorum niye bir anda böyle sorular soruyorsunuz? " dedi Seokjin kafasını başka yere çevirip. Taehyung anında Seokjinin çenesini kavrayıp kendisine bakmasını sağladı.
" Soru sordum. " dedi Taehyung ciddi bir sesle. Seokjin dolu gözlerini kırpıştırıp söyledi.
" Seviyorum. " Jungkook küçüğünü sıktıklarını fark edince Taehyungun kafasına vurup itti. Seokjini hızla kendine çekip kafasını göğsüne gömmesini sağladı. Seokjin dolu gözlerindeki yaşları bırakıp Jungkookun t-shirtüne dökerken, Taehyung pişmanlıkla dudağını ısırdı. Jungkook Seokjinin saçını okşarken Taehyung da arkadan yakınlaşıp Seokjinin belini kavradıktan sonra boynuna gömdü yüzünü.
