Seokjin hayal dünyasında bile mutlu olamıyordu. Hayalleri asla gerçekleşmiyor, düşündükçe aptallığına gülüyordu.
Çünkü Seokjin imkansızı, imkansızları seviyordu.
Küçüklüğünden beri yanında olan Jeon Jungkook ve Seokjinin ev arkadaşı Kim Taehyung.
Bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
If ı can go back in time I'd shoot my shot
Seokjin bir kaç saniyelik bakışmanın ardından cevapladı.
" Günlük şeyler. " Seokjinin cevabıyla Jungkook gülüp eğdi başını.
" Normal şeyler konuşurken hep bakışlarını senden kaçırır mı? Veya ağlar mı Seokjin? "
" Hy- "
" Bak aranızda ne geçti bilmiyorum ama o senin noonan ona iyi davran. Onu ağlatacak kadar ne yapmış olabilirsin? "
" HYung bir şey yapmadım ne saçmalıyorsun? Dersten çıktığımda kapıda bekliyordu ve konuşmak istediğini söyledi. Zaten ağlamıştı yanıma geldiğinde. "
" Ee ne konuştuğunuzu söyle o zaman? Günlük şeyleri ağladıktan sonra konuşmak isteyeceğini sanmıyorum. " Seokjinn Jungkookun değişen ifadesinde takılı kaldı. Tıpkı Taehyungun gözlerindeki nefret gibiydi. Bir anda değişmişti Hyungu. Jungkook da Taaehyung gibi mi olacaktı yoksa?
" Hyung...Yongsun noona seninle bu kadar yakın olmamızı sevmiyor. Bana hastayken baktığın gün senin telefonundan mesaj atmıştı. Sürekli hastalanıp sevgilimi yorma gibi. Rahastız olduğunu oldukça belli ediyor. Bugün de gelip bu buluşmada senden uzak durmam gerektiğini söyledi. Senin sevgilin olduğunu söyleyip duruyor. " Seokjinin her cümlesinden sonra Jungkookun kaşları daha çok çatılıyordu. En son alaylı bir gülüş bırakıp konuştu.
