Seokjin hayal dünyasında bile mutlu olamıyordu. Hayalleri asla gerçekleşmiyor, düşündükçe aptallığına gülüyordu.
Çünkü Seokjin imkansızı, imkansızları seviyordu.
Küçüklüğünden beri yanında olan Jeon Jungkook ve Seokjinin ev arkadaşı Kim Taehyung.
Bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyarı: uyuşturucu ve takıntı ögeleri içerir. Rahatsız olacaklar okumasın, keyifli okumalar.
Kapının yumruklanması ve dışarıdan duyduğu bağırışlarla durdu Taehyung. Ağrıyan elini sallayıp arkasındaki bedene döndü. Seokjin mermere iki elini yaslanmış boş boş bakıyordu. Gözlerinden akan yaşlar da işin içindeydi.
Taehyung temkinli adımlarla küçüğüne yaklaştı.
" Seokjin? " dediğinde Seokjinin tepki vermediğini görünce endişeyle Seokjinin yüzünü kavradı. Gözünden akan yaşları silip kendisine çekti. Seokjin hala bir şey hissetmiyordu. Korktuğu başına gelmişti. Bundan sonra onların vereceği tepkiden deli gibi korkuyordu. O yüzden Taehyung sarıldığında da ağlamaya başladı.
Soobin yattığı yerden sürünerek kalktıktan sonra elinin tersiyle ağzını silmiş, ikiliye dik dik baktıktan sonra kilitli kapıyı açıp çıkmıştı.
Kapının önünde kapıyı yumruklayan ve tekmeleyen ikili açılan kapıyla önce yüzü kan içinde Soobine şaşkınlıkla bakmış, sonra hızla içeri girmişlerdi. Ağlayan bir Seokjin ve ona sarılan Taehyungla Jimin yutkunup içeri girdi.
" Seokjin? " dedi temkinlice. Arkadaşının boş boş baktığını ve ağladığını görünce içi acıdı. Soobin her ne yaptıysa Seokjinin daha da kaybolmasına neden olmuştu.
