Seokjin hayal dünyasında bile mutlu olamıyordu. Hayalleri asla gerçekleşmiyor, düşündükçe aptallığına gülüyordu.
Çünkü Seokjin imkansızı, imkansızları seviyordu.
Küçüklüğünden beri yanında olan Jeon Jungkook ve Seokjinin ev arkadaşı Kim Taehyung.
Bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
______
Seokjin kalbinin yerinden çıkacağını hissetti. Hyungu arkadaşça veya abice yaklaşıyordu fakat Seokjin aksini düşünmekten kendini alıkoyamıyordu. Derin derin nefes almaya çalıştı.
Jungkook söylemeyi unuttuğu şeyle geri döndü, ensesini kaşıyarak devam etti.
" Bugün Yongsunun doğum günü. Seni alıp geçeriz diye düşünüyordum, parti var da. Taehyungla gelirsiniz o zaman değil mi? " Seokjin sevdiği adamdan az önceki mutluluğunu unutturacak cümleyi duyunca gülüşü yüzünde soldu.
Yongsun için mi gelmişti? Seokjini almayı o yüzden mi teklif etmişti? Yine kendine kızıp yüz ifadesini düzeltti.
" Olur, olur Hyung. Önceden söyleseydin keşke hediye alırdık. " oyunculuğunu kullanıyordu. İçi yanıyordu bu cümleleri söylerken.
" Taehyung halletti hediye işini, merak etme. Sen hastalandığın için söyleyemedim. "
Ah, evet hastalık değil mi? Kendisi bir hastalıktı.
Tekrar aklına akın eden düşüncelerle başını salladı. Jungkook onun bir anda durgunlaşmasıyla endişeyle yanına gitti.
" Bir sorun mu var Seokjin? İyi hissetmiyorsan gelmene gerek yok biliyorsun. Kendini zorlama lütfen Yongsun anlayı- "
