*İyi okumalar 🥰*
Oldukça yoğun geçen bir ders programının ardından son dersten çıkarken telefonum çaldı arayanın Asil olduğunu görünce şaşırdım biraz... açıp kulağıma götürdüm.
"Efendim"
"Selam naber "
"İyidir Asil senden naber"
"Benden de iyidir ne yapıyorsun? "
"Son dersten çıktım eve gidiyorum "
"Ben de yeni çıktım fakülteden ... Bekle seni eve bırakayım "
"Hayır gerek yok teşekkür ederim "
"Neden başka işin mi var ?"
"Hayır annem burda zaten direk eve gideceğim "
"E tamam işte ben bırakırım seni ... zaten benim de yolumun üstü " deyince tereddüt ettim tekrar ... Yani madem yolunun üstüymüş ...
"İyi tamam ... ozaman fakültenin ilerisindeki durakta bekliyorum "
"Tamam 2 dk ya oradayım " deyip kapattı telefonu.
Dediği gibi yaklaşık 2 dk sonra karşımdaydı ...
Yaklaşıp ön kapıyı açtım ve koltuğa oturduktan sonra Asil e dönüp "selam" dedim o da gülümseyerek "selam" diyerek karşılık verdi...
"Ya böyle özel şoförüm gibi oldun sende " dedim ...
"Tesadüf işte ... Ama olsun benim bir şikayetim yok umarım seni de sıkmıyorum dur" dedi yine gülümsüyordu.
Aslında ilk karşılaştığımız zamanları saymazsak Asil de pozitif bir enerji vardı yani sürekli gülümsüyor mesela ve onun bu tavrı benim de gülümsememe sebep oluyor .
"Yok ya sıkmıyorsun --" annem aradığı için cümlem yarıda kesildi "pardon " deyip telefonu açtım .
"Atlas nerdesin oğlum "
"Fakülteden çıktım eve geliyorum "
"Gelirken markete uğrarmısın ? Garnitür yok evde salata yapacağım " dedi
"Olur anneciğim arkadaşımın arabasındayım eğer sıkıntı olmazsa uğrarım " dedim .
"Arkadaşın da yemeğe gelsin " diye bir seçenek sundu annem .
Oyuzden Asil e bakıp
"Annem senide yemeğe çağırıyor " dedim ... Asil in her halinden belliydi şaşkın olduğu .
"Rahatsızlık vermek istemem" deyince gözlerimi devirip anneme döndüm .
"Tamam anne gelecekmiş ... Görüşürüz 10 dk ya " deyip kapattım telefonu ... Asil e bakıp .
"Rahatsızlık duyacak olsa neden davet etsin ki " diye sordum .
Yine gülümsedi " tamam ya kızma " dedi ben de güldüm "hayır ya akıl var mantık var öyle değilmi ... Hee bu arada markete uğramam lazım senin için sıkıntı olurmu ?"
"Hayır olmaz ... Uğrarız yani " diye karşılık verdi.
Yol üstü bir market e uğradıktan sonra yaklaşık 10 dk sonra eve varmıştık ...
Arabadan inip Asil in arabayı park etmesini bekledim o da gelince apartmana girdik .
Asansöre binip evin olduğu kat a geldik ve zile bastım .
Kapıyı bize Doruk açtı ve sanırım Asil i görünce biraz şaşırdı . Benim zaten yüzüme bakmıyordu !
"Hoş geldiniz "diye seslendi annem ...
Doruk ta Asil e kafa selamı verdikten sonra kenara çekilip geçmemiz için yer açtı .
İçeri geçtiğimizde annem mutfaktan çıkıp yanımıza geldi ... "Hoş geldin oğlum " dedi Asil e bakarak Asil de gayet kibar bir şekilde karşılık verdi ...
"Hadi bakalım ellerinizi yıkayıp gelin sofraya " dedi annem .
Ben çantamı kenara bırakıp Asil e banyoyu gösterdim ve koridor da Asil çıkana kadar bekledim daha sonra da ben girip ellerimi yıkadım o da beni beklemişti birlikte salona geçtik .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
prisoner of love ( BL )
General FictionGözlerimin içine baka baka söylediği her cümlede yüreğimin ezildiğini hissettim.. Her bir kelime de tarifi imkansız acı oturdu yüreğime ... O umursamadan kustu içindekileri ama benim nefesim kesildi. Göz yaşlarım durmadan akıyordu. Yıkılmıştım...
