prisoner of love ( BL )

28. Bölüm

*İyi okumalar 🥰*

Sabah uyandığımda içimde büyük bir sıkıntı vardı.
Sürekli kararlı olduğumu söylüyordum ama bu kararı icraata geçirmek çok canımı yakıyordu .
Buraya geleli 3 gün olmuştu bile ve okuluma devam edebilmek için bir an önce harekete geçmem gerekiyordu .

Kalkıp banyoya gireceğim sırada kapım çaldı.
"Atlas konuşmamız lazım" diye seslendi babam .
"Şimdi değil baba biraz kafamı dinlemek istiyorum lütfen daha sonra konuşalım " dedim .
"Tamam ama konuşalım bugün " diye tekrarladı "tamam olur " diye yanıtladım.
Sonra da kıyafetlerimi hazırlayıp banyoya girdim .

Suyu ılık ayarlayıp üzerimi çıkardım ve kabine girip yere bağdaş kurarak oturdum son zamanlarda bunu alışkanlık haline getirmiştim .
Su uzerimden akarken bende sakinleştirici etkisi yaratıyordu . Daha sakin ve sağlıklı düşünebiliyordum .

Aslında Doruk tan kaçarak hiç bir şeyin halolmayacağını biliyordum oyuzden bir an önce toparlanıp onunla konuşmam ve en azından arkadaş olarak devam edebileceğimizi söylemem gerekiyordu çünkü ne olursa olsun onu tamamen kaybetmek istemiyordum...
ama önce anne ve babam ile konuşup anlaşmam gerekiyordu.
Oyüzden kalktım ve duşumu almaya başladım .
Hafif ılık su vücudumdan akıp giderken daha da rahatlatıyordu beni .

Duşumu aldıktan sonra belime havlu sarıp odama geçtim .
İç çamaşırımı , ardından eşofman altımı giyip yatağımın kenarına yüzüm pencereye dönük oturup sakince sacmarımı kurulamaya başladım .
Kapı çaldı "gir " diye seslendim muhtemelen babam bugün beni rahat bırakmayacaktı.

Kapı açılıp kapandığında arkama döndüm ve gördüğüm kişi ile resmen şok yaşamıştım .
"Doruk ! Ne işin var burada" diyebildim sadece ama Doruk cevap vermedi hala donuk bir şekilde yüzüme bakıyordu .
Bir kaç adım yaklaştım .
"İyi misin ? Neden buradasın" diye tekrarladım ama hala robot gibi bakıyordu.
Elimi salladım "alooo Doruk!"
Dediğim an üzerime yürüdü .

"Neden açmadın telefonunu ? Neden konuşmuyorsun benimle ? " Diye sordu bir kaç adım sonra durdu .

"Bunu sen mi soruyorsun?" Alayla sırıttım .
Birbirimizin gözlerinin içine bakarak konuşuyorduk.

"Özür dilerim "

"Ne için özür diliyorsun Doruk ?"

"Telefonlarına çıkmadığım için ama sen neden açmadın telefonunu"

"Çünkü Canım istemedi "

"Yapma şunu "

"Neyi ?"

"Şu umursamaz tavrını işte yapma ! "

"Doruk ben sana yazdım herşeyi öyle değilmi ? Neden buradasın ?"

"Seninle konuşmaya geldim bu şekilde çekip gidemezsin izin vermem "

"İzin istemiyorum ! Sıkıldım ve yoruldum ! Kendimi sana bağlandığım bütün zincirlerden kurtaracağım ! Sen istesen de istemesen de böyle artık "

"Beni sevdiğini söylemiştin!"

" Eee "

"Sevmiyor 8 iyimusun artık ?"

Başımı yere eğdim derin bir nefes alıp tekrardan gözlerine baktım .
"Neden soruyorsun ?"

"Bilmek istiyorum "

"Sevmek istemiyorum artık ! Şimdi odamdan çıkarmısın ? Dinlenmek istiyorum "
Üzerime doğru bir kaç adım daha attı .

"Artık sevmiyormusun diye sordum " dedi cevap vermedim ... bir kaç adım daha attı ben de gerileyince sırtım duvara değdi ama Doruk durmadı yaklaşmaya devam etti "sevmiyormusun ? Dedim " dedi .