Zengin Aile Mi?

1-Bölüm

Kafa dağıtmak için yazdığım bir kitaptır.Eğelence içindir.....

Koşmaktan artık başka yerlerimden nefes alıyordum.Dizlerimin bağı çözülmüştü ve her an yere amele sümüğü gibi yapışabilirdim.Arkamdan bir gürültü kopunca durup baktığım zaman arka arkaya merdivenlerden yuvarlanan sınıf arkadaşlarımı gördüm.Kaşlarım şaşkınlık ile kalkarken beş kişi birden ayaklarımın dibine kadar yuvarlanarak anca durabilmişlerdi.
Ne oluyordu lan? Bunlar nasıl yuvarlanabilmişlerdi böyle?"KAÇMAYIN LAN BURAYA GELİN"diye böğüren müdürü duyunca canerin siktir demesi arkamda onları bırakıp tavana kuvvet merdivenleri ikişer ikişer inmeye devam ettim.Şimdi diyeceksiniz neden okul müdüründen kaçıyorsunuz.Hemen açıklıyorum bugün bir nisan ve canım müdürcüğüme ufak bir şaka yapmış olabilir.Ama ufak birşeydi.Tamam tamam bize göre ufak ama ona göre galiba büyüktü.En çok izlediğim diziden esinlenerek müdürün odasında bulunan bütün çivili ne varsa hepsini söküp bir hediye kutusunda toplayıp bu kutuyu kaldırdığı zaman oturduğu o taht olan sandalyesi yere düşücekti.Tabi kendiside yere düşmüş galiba.Neyse o yüzden bu planı yaptığım bizim grupla okulu tavaf ediyorduk o yüzden.Son basamaklarıda atlayıp okulun kapısından çıkıp merdivenlerin başında durup soluklanarak bahçeye bakıyordum.Okula lüks iki tane araba girip tam merdivenlerin önünde durmuştu.Kaşlarımı çatıp arabalara bakmaya başladım.Arabanın içinden giyiminden ben zenginim diye bağıran bir amca inmişti.Kafasını kaldırıp beni gördüğü an donup kalmıştı.Hayırdır amca ilk defa mı kız görüyordun.

Arkamdan büyük bir gürültü kopunca yerimden sıçrıyıp tam dönüceğim zaman birinin kendini durduramayıp bana çarpması sonucunda çığlık ve küfür savurup merdivenleri yalayarak yuvarlanmaya başladım.Kafamı yere çarptığım zaman acı ilen inleyip gözlerimi kapattım.Arkamdan denizi "lan kız gitti lan" diye bağırıp koştuğunu duydum.Yanımda birini hissetmiştim.Kokusu tanıdık geliyordu ama bu kişi bizimkilerden biri değildi.Başka biriydi hatırlayamadığım ama kokusunu bildiğim biri.Yüzümdeki saçların çekilip "kızım iyi misin aç gözlerini"demişti.Sesi beynimde yankılanıyordu aynı rüyalarımdaki diğer sesler gibi.Gözlerimi açıp baktığım zaman gördüğüm zengin giyinimli amcaydı.Gözleri yeşilin en güzel tonuydu ve o gözlerin bana bu kadar tanıdık gelmesi vücudumu bir anda daha önce hissetiğim ama hatırlamadığım o duyguyu ortaya çıkarmıştı.Özlem.Neden böyle hissediyordum neden olmuştu bir anda anlamadım.Kimdi ki bu amca?Bir anda havalanmam ile başımı çevirince deniz olduğunu gördüm."Civcivim hemen buradan kaçmalıyız ben sana pansuman yapıcam sonra"diyerek bize şaşkın gözler ile bana yeşil gözlü amcayı arkamızda bırakıp bahçe dışına koşmaya başladık.

Mahalledeki mekanımızda hepimiz bir köşeye dağılmış kendi halinde takılıyorduk.Caner ve deniz yemek yemekle meşguldü aslan üçlü koltukta boylu boyunca unicorn pijama tulumu ile yatıyordu.Murat ve özkansa pes atıyorlardı.Bense bana ait prenses koltuğumda oturup bugünkü olanları düşünüyordum.Okuldan kaçıp doğru mekanamıza gelmiştik.Mahallede kullanılmayan küçük depoyu biz sahiplenmiştik.Kendimize göre boyayıp dizayn etmiştik.Senelerdir biz beş kişiden başka kimse kullanmıyordu.Sahibi kimdi bilmiyoruz.Mahalleliye sormuştuk ama senelerdir buranın sahibi yokmuş bizde rahatça kullanıyorduk.Her bir köşesinde bir anımız vardı.Depoda oturma grubu,masa,televizyon,mutfak ve yataklarımız bile vardı.Evlerimizden çok burada vakit geçirdiğimiz için beşimizin ortak eviydi burası.Burada büyümüştük.Grubun tek kızı olduğum için bana özel eşyalar yapmışlardı.Mesela çöp kenarında buldukları eski tip tek kişilik koltuğu yeniden boyayıp döşeyip pembe renkte prenses koltuk yapmışlardı bana.