Zengin Aile Mi?

4-Bölüm

"Alin SAĞLAM'dan alınan kan örnekleri ile Aktan beyden alınan kalınan örnekler doğrultasında Aktan KARAHALLININ yüzde yüz kızıdır"

İnsanın kaderi ne zaman belli oldu?Daha biz anne karnındayken neler yaşayacağımız,nasıl ölüceğimiz kaderimiz yazılırmış.Peki benim yaşayacağım kadar bu mu?Kader denilen şey bu muydu?Nasıl onca sene öz ailemi hatırlamazdım.Nasıl onları unutup başka bir insanlara anne baba demiştim.Bu durumu nasıl kabul etmiştim. Kaldıramayacağım gerçekler vardı ve bu durum fazlasıyla canımı yakıyordu.Kulaklarımda yankılanan sesler boğuk geliyordu.Arıkın sözlerinden sonra herkesin bakışları bana dönmüştü ama benim gözlerim çoktan dolmuştu ve önümü dahi göremiyordum bile.Kalbimde ki ağrı yerine korurken elimin üstünde birden fazla el hissetmiştim.Gözlerimi kırpıştırdığım zaman hazırda duran yaşlar düşmüştü bile.Gözlerimi ellerimi tutan bunca sene ailem bildiğim kişilere çevirdim.Hepsinin gözleri dolmuş hüzünlü bir şekilde bakıyordu.Aslan dudaklarını büzmüş içli içli ağlıyordu.Onları da üzdüğümü görüp daha da üzülüp gözlerimden bir bir yaşlar düşmeye başladı. Sandalye çekilme sesi ile bakışlarımı karşıya çevirdiğim zaman aktan beyin ve arıkın ağladığını gördüm.Alas ise gözleri dolu pişmalık dolu bakıyordu.Aktan bey bana doğru yürümeye başlayınca bizimkiler ona yol verince bu sefer aktan bey ellerimi tutup önümde diz çöktü.Gözlerinde bir çok duygu vardı.Acı,hüzün,mutluluk hepsi bir aradaydı.Gözlerini elinin tersi ile silip yüzüne yerleştirdiği gülümseme ile"bunca sene ölü biliyorduk seni deniz gözlüm.Ben her gün senin olman gereken odanda göz yaşı döküp acı çekiyordum.Tek ben değil bütün aile öyle.Özellikle annen ve ikizin.Hepimiz senin ölümünü kabul edemedik.Ama sen yaşıyormuşsun meleğim.Allahım bir şekilde kavuşmamızı sağladı.Bundan sonra asla ayrılmak yok.Bir daha kızımı kaybedemem ben"diyerek göz yaşı dökmeye devam etti.Ne yani benim öz ailem beni öldü mü biliyordu bunca sene.Ama bu nasıl olurdu ki.Üzgün kısık çıkan sesim ile"ben sizi hatırlamıyorum ama"dediğimde gözlerindeki acı daha da çoğalmıştı.Bir şeyin yere düşme sesi ile arıkın endişeli bir şekilde yanıma gelip"nasıl yani hiçbir şey hatırlamıyor musun sen şimdi"diye korku ile sormuştu.Kafamı iki yana salladığım zaman gözlerinde gördüğüm yıkılmışlık haliyle kalbimdeki ağrı daha da ağrımaya başlamıştı.Aktan bey oğluna doğru dönüp"hemen muayyene edin.Neden hatırlamıyor bizi kalıcı bir şey mi öğrenelim"diye telaşla konuşmuştu.Arıkan kafasını sallayıp hızla odadan çıkmıştı.Bakışlarım aktan beye dönünce bana dikkatli bir şekilde baktığını gördüm.Dokunursa kırılıcak bir eşyamış gibi hassas bir şekilde ellerimi tutuyordu.Alasın ayağı kalkıp babasının omzuna dokunarak"evdeki herkese bu durumdan haber etmeliyiz"dediği an odaya bir kişi dalmıştı.Bu ani giriş ile irkilip gelen kişiye dönmüştü bütün bakışlar.Saçları bembeyaz masmavi gözlü bir çocuk girmişti.Bakışları beni bulunca kıpkırmızı yüzü ile dolu gözleri ile koşup bana sarılıp"gerçeksin yaşıyorsun"diye ağlamaya başladı.Ben bu hareketine tepkisiz kalırken alas bana sarılan çocuğu üstümden çekip"akın bizi hatırlamıyor"demişti.Gözleri duydukları ile şoka girerken"nasıl hatırlamıyor abi"demişti.Abi dediği an bakışlarım ikisi arasında gidiyordu.Aktan beyin kaç tane çocuğu vardı böyle.

Aktan beyde ayağı kalkıp akın denilen oğlunun yanına gidip"biz de onu merak ettiğimiz için abine söyledik oda araştırmak için biraz önce odadan çıktı"dedi.Akın denilen çocuğun gözleri bir an olsun üstümden çekmezken alas bir şeyi yeni fark etmiş gibi akına dönüp"lan sen bizim burada olduğumuzu nereden biliyorsun"diye sormuştu.Akın yaramaz çocuklar gibi gülüp"telefonlarınıza yüklediğim takip cihazı ile buraya geldiğinizi gördüm.Daha sonra hastanenin güvenlik kameralarını hackleyip ne olduğuna baktım ve hepinizi gördüm.Evde daha fazla durumayıp hemen buraya geldim"demişti.Duyduklarım ile ağzım açık bakarken canerin"oha hackermış ya çocuk"diyerek tepkisini belli etmişti.O kadar rahat bir şekilde anlatmıştı ki yaptıklarını sanki günlük işi oymuş gibi bahsediyordu.Alas duydukları ile kaşlarını çatıp"evdekileri bir şey demedin umarım"demişti.Akın bana bakarak"hayır ben evden çıkarken kimse yoktu"demişti.Odanın kapısı bir daha açılınca giren kişi arıkan olmuştu.Bakışları akını görünce kaşlarını çatıp"sen nerden çıktın lan"diyerek sormuştu.Akın omzunu silkip"süpriz yumurtadan"diyerek espiri yapmıştı.Sadece bu dediğine aslan ile ikisi gülmüştü.Arıkan gözlerini devirip yanıma gelerek"önce seni kafanın tomografi filmini çekmek için hazırlayacağız daha sonra birkaç tetkik yaptıktan sonra neyin olduğunu öğreneceğiz"diyerek açıklama yapmıştı.Kafamı tamam anlamında sallayıp ayağı kalkıp beni hazırlamaları için takip ettim onu.