Zengin Aile Mi?

15- Bölüm

Keyifli okumalar......

Bazen hayatımız yokuş aşağı firenleri patlamış araba gibi gidebilir yada hiç planlamadığımız gibi bütün işlerimiz ters gidebilir. Hayatım bir gün düzelin sessiz sakin giderken diğer günler hep kaos hep bir aksiyon içinde geçiyordu. Şuan ki durumum gibi. Nezarethaneye düşmüştük ve ailemin nasıl tepki vereceğini bilmiyordum. Azerle akgünün dediği gibi cidden sıçmış mıydım? Hepimizi nezarethaneden çıkarıp müdürün odasına yan yana dizmişlerdi. Yusuf amir bize çocukluğumuzdan beri alışkın olduğu için bize iflas olmazsınız bakışları atarak "yine mi maç kavgası keratalar" demişti. Aslan gülerek "yusuf amirim biliyorsunuz ki biz normal sessiz çocuklarız yine arada kaynamış olabiliriz" derken biz istemsiz kıkırdarken yusuf amir aslana bakıp "ben senin bu yaşına kadar yaşamandan bile şüpheliyim aslan isimli kedi çocuk" dediği an kahkaha atmıştım. Aslan dehşetle bakarken yusuf amir bir anda bana dönüp " alin kızım uzun zaman oldu özlettin kendini yokluğun o kadar belli ki karakol incin top oynuyor nerelerdesin" derken alas abim babam ve akın şaşkın ve anlamayan gözlerle bize bakıyorlardı. Akın şaşkın bakışlar ile "alin hep gelir mi buraya" sorduğu zaman yusuf amir akının dikkatli bir şekilde inceleyerek "siz alinin neyi oluyorsunuz" diye sormuştu.

Senelerdir ilgisiz anne babanın kızı olarak biliyordu beni yeni ailemden daha haberi olmamıştı. Dediği gibi öz ailemi bulduğum andan itibaren hiç buraya yolum düşmemişti ve öğrenememesi gayet normaldi. Babam öne doğru hafif eğilerek " merhaba yusuf bey ben alinin babası Aktan Karahallılar" diyerek elini uzatmıştı. Yusuf amir şaşırmış bir şekilde elini tutup sıkarak "memnun oldum aktan bey bende yusuf koçar amir. Bu haylazların da amirim olurum" demişti. Caner kısık sesi ile "övüyor mu gömüyor mu belli olmuyor bu adam" demişti. Yusuf abi akın abime dönüp "alin bu beş haylazlar sayesinde buranın yolunu ezberlemişti. Bu gördüğün tayfa ayda en az beş kere burada olurdu" dediği an azer bana dönerek "ikizim azılı bir suçluymuş" derken akın kaşları çatık bir şekilde "peki o kadar çok buraya geliyorlarsa nasıl olurda alinin hiç üzerinde polislik bir ceza göremedim" demişti. Ben anlamsızlık bakışlar ile akına bakarken özkan şok olmuş bir sesle "ulan adam resmen adli sicil kaydına kadar bakmış kızın" demişti. Akın abimi bi ara uyarmalıydım. Maşallah girmediği hesabım yoktu. Özel hayat diye bir şey kalmamıştı yahu. Yusuf amir akın abime doğru ilgili sesiyle "çünkü mahalleli alışkındı onların yaramazlıklarına ciddi olan durumlardı olmuştu araya ben girip sicil kayıtlarına işlenmemesi için karşı tarafla ilgilenmiştim" diyerek bize dönüp " karşı taraf şikayetçi değil diğer arkadaşlarınızda çıktı sizde çıkabilirsiniz" dedikten sonra bana dönüp "özletme deli kız kendini arada uğrada çay iç benle" diyerek bizi odadan kovup odada abilerim ile babam kalmıştı.

Akgün bana dönüp" sende de neler varmış öyle" dediği zaman azer " kıza bak hayatımda ilk defa böyle bir an yaşıyorum ikizim küçüklüğünden beri vay anasını" demişti. Onlara gülerken murta onlara dönüp "bizle takılmaya devam ettiğiniz sürece merak etmeyin ikinci eviniz olur burası" demişti. Bakışlarım olaylara gülümseyerek izleyen alazı bulmuştu. Sanki yaşadığı bu durum karşısında keyifli ve mutlu gibi duruyordu. Gözlerinde gerçek anlamda mutlu olduğunu belirten pırıltılar vardı. Utanmasam gerçekten karakola düştüğün için cidden bu kadar mutlu musun diye soracaktım. Odanın kapısı bir anda sert bir şekilde açılması ile boş bulunup olduğum yerde sıçramıştım. Bütün bakışlar kapıya döndüğü zaman odadan kaşları çatık alas abim çıkarken arkasından gülümseyerek akın abimle babam çıkmıştı. Sağımda azer solumdaki akgün aynı anda elimi tutup "bu yolda beraberiz" demişlerdi. Alas abim ilk azerle akgünün ellerine bakıp daha sonra gözlerimin içine bakıp "düşün önüme evde sizin mahkemeniz" demişti. Üçümüzde aynı anda yutkunurken aslan kısık olduğunu sandığı sesi ile "sıçtı cafer bez getir" demişti.