Once Upon A Time In Pasay

21

Vincent's PoV

"Ma! Tama na!" Hingal na sambit ko kasi pagdating ko sa restaurant nakita ko sasakyan ng nanay ko sa labas

"Raven?!"

"Vincent ma! Stop calling me Raven!"

"Ano bang sinasabi mo?! You're not Vincent!"

"Hindi mo na ko maloloko ma"

"What?!"

"I remember everything now, ma"

"Vincent nga pala. Vincent De Torres. You?"

"Ahh... ano... CJ"

"CJ... meaning?"

"Christine Jane"

"Ohh. Nice name. Uwi ka ng province?"

"Oo eh"

"Pwede ako sumama?"

"E-ehh?!"

"Wala talaga ako eksaktong pupuntahan kasi... pwede sumama na lang ako sayo?"

-

"Christine?"

"Ano?"

"Thank you ah"

"H-ha?"

"Kahit kakakilala lang natin you made me feel human" I sounded weird but I don't care because that's what I really felt

"Ewan ko sayo" yun na lang tanging nasabi niya saken.

"Dito ka na lang muna magstay tutal di na dito nakatira mga tiyuhin ko. Di ka pwedeng mag inarte dito wala kang choi-"

"Thank you!" Sambit ko really glad I found someone who can assist me in what I thought of doing.

Tumakas ako samin after knowing that my mom wanted me locked up inside the house after we saw the tumor inside my head. At ayoko nun. Gusto kong maranasan mabuhay man lang kahit sa natitirang araw ng buhay ko

-

"Christine?"

"Ano?"

"Hindi na ko magpapagamot" sambit ko sa kanya na ikinagulat niya. It may be shitty but knowing what my mom had planned after operating me abroad. Ayoko na lang gumaling. Bakit? She wanted me to really forget. And if that happens, babaguhin niya pagkatao ko. Buburahin niya sa buhay ko si Christine... at di ko kaya yun

"Ano bang sinasabi mo? Wag ka ngang magbiro ng ganyan!"

"I'm not joking"

"Bakit? Ha?"

"Christine?"

"Sagutin mo tanong ko Cen..." sambit niya but I just kissed her.

Nagyaya siya sa hotel kami magstay before I get admitted to the hospital for check up and... all I wanna do now is to own her.

Naging mapusok ang halikan namin hanggang sa nauwi na nga sa pag-iisa naming dalawa. She fell asleep afterwards pero nagising ako sa tunog ng cellphone niya. I looked at it only to see my mom's name there... saying

"Break up with my son tonight. O sisirain ko buhay mo"

Hindi ko maintindihan yung mensahe but I chose to ask her that the next morning. Kaso hindi na ko nagkaroon ng pagkakataon sabihin ang nalalaman ko kasi... umalis na siya not even looking at me saying the reason why.

Oo, alam ko... pero hinabol ko siya kasi gusto kong malinaw saming dalawa na alam ko ang inutos ni mama sa kanya... but she didn't give me a chance, na nahantong na sa pagkakabangga ko.

The next thing I knew, I woke up inside the hospital being called Raven.

"Vincent! Gising!"

"Christine!" Sigaw ko after Monica woke me up

"What's happening with you?! Binabangungot ka ba?!"

"Monica... Monica si Christine?!"

"Nasa restaurant?? Hindi ko alam bakit?"

"Monica naaalala ko na lahat. Naaalala ko na lahat!" Sambit ko before I fixed myself up to run back to the girl I loved.