"A-ano oo salamat" sambit ni Christine when I asked her how much food she wants
"Sure?"
"Oo"
"Kuya Cen, alagang alaga ah? Haha" Patrick
"Gusto ko lang naman pagsilbihan reyna ko..."
"Aysus!! Hahaha" sambit nilang lahat and when I looked at Christine, her face is really red
"Mama, did you eat something spicy?"
"N-no Vince"
"Anak kinikilig lang nanay mo saken" sambit ko dun sa bata kaya nahampas ako ni Christine
"Aww! What? Haha"
"Dadamay mo pa bata sa mga trip mo!"
"Wala naman ako ginagawa! Ikaw nga tong namumula dyan eh hahaha"
"Cen!!!"
"Okay okay . Sorry na sorry na" sambit ko cupping her face
"Love you" sambit ko pa dito
"Nakakaumay naman talagang tunay! Tita nasobrahan ata asukal natin today!" Sevi na ikinatawa na lang ni tita. Napatakip na lang ng mukha si Christine bago yumakap saken
"Love you..." rinig kong bulong niya kaya tinapik tapik ko likod niya before kissing her forehead saka kami nagpatuloy sa pagkain at kwentuhan
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
CJ's PoV
"May problema?" Tanong ko habang nakaupo kami sa balkonahe ng bahay when I noticed him looking far.
"Nothing..." sambit niya pulling me close to hug me
"Pano mo kami naalala?"
"I guess spending time with you guys, it helped a lot that I just dreamt of everything that happened"
"Talaga?"
"Mmhm"
"Nga pala Cen?"
"Hmm?"
"Sabi mo... alam mo yung plano ng mama mo, even before I broke up with you?" Tanong ko na tinanguan niya
"I even saw her message on your phone, kaso hindi na kita inusisa nun kasi tulog ka na... then the next morning when I planned to discuss the matters with you, you ran out..."
Napayuko na lang ako remembering that day
"I even followed you outside hanggang sa nabangga ako ng kotse"
"N-nabangga ka?!"
"Yeah" kaswal na sagot niya pointing out his scar on his forehead
"Kaya kahit alam ko noon yung nangyayari, wala na ko nagawa kasi nga naaksidente na ko. My mom used it to bring me to America para matanggal agad yung tumor sa utak ko"
Hindi ko namalayan ang sarili ko reaching out to his scar. Hinawakan naman niya yung kamay kong andun
"I'm... I'm sorry..."
"Wala kang kasalanan so stop apologizing okay? Tama na" sambit niya kissing my hand
"I-if I'd have known na... na naaksidente ka bumalik ako agad..."
"I know... I guess it's meant to happen" wala na kong nasagot sa kanya so instead I hugged him tight. A whole day spent with him wasn't enough to make me realize that he's now back
"Christine?"
"Hm?"
"About... living with me? Ayaw mo ba?"
"Hindi sa ganun... k-kasi parang biglaan... t-tsaka hindi ba lalong sasama tingin ng mama mo saken nun?"
"Wala na kong pakialam sa iisipin ni mama Christine... I... I've wasted years without you... even my son... gusto ko na kayong makasama ng anak ko..."
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
