Zawgi
ဤရပ်၀န်း၌နှလုံးသားတစုံရှိသည်-9
____________________________________
ဒီရက်ပိုင်းကိုယ်လူတွေနဲ့အဝေးဆုံးမှာနေနေမိတယ်။နီးကပ်ဖို့ကြိုးစားမိတိုင်းပိုပြီးဝေးနေရတာမို့ကိုယ်နီးစပ်ဖို့ထက်ဝေးကွာဖို့သာတွေးနေမိသည်။
ဒီနေ့အိမ်အပြန်ကမိုးတွေအရမ်းသည်နေခဲ့သည်။ပိုးမြတ်လည်းမိုးဆဲမှပြန်ဖို့နီးစပ်ရာbusမှတ်တိုင်မှာဝင်ရပ်နေခဲ့သည်။
ပိုးမြတ်မှတ်တိုင်မှာရပ်နေတုန်းအလွတ်မှတ်မိနေတဲ့ပုံရိပ်လေးကခေါင်းပေါ်ကိုလက်ကေလးအုပ်ကာပိုးမြတ်ရှိတဲ့မှတ်တိုင်ဆီပြေးလာသည်။
" ချာတိတ် !"
" အကို ဘယ်လိုဖြစ်လာတာလဲစိုရွဲနေတာဘဲ ! "
" ဟုတ်တယ်ချာတိတ်ရယ် ကိုယ့်ကားပျက်သွားလို့busစီးဖို့လာတာ အဲ့ဒါမိုးတွေကရွာချလာတော့စိုကုန်ကာ "
" အအေးပတ်တော့မှာဘဲအကိုရယ် ခနစောင့်နေနော်ဒီနားမှာပိုးမြတ်အသိကော်ဖီဆိုင်ရှိတယ် ပိုးမြတ်ထီးသွားဌားလိုက်မယ် "
" မဌားပါနဲ့ချာတိတ်လည်းစိုနေတာ မိုးမိသွားမယ် "
" ရပါတယ်ပိုးမြတ်ကအကိုကိုယ့်ဘဲစိတ်ပူတာ အအေးပတ်သွားမယ် "
" ကိုကိုယ့်စိတ်ပူတယ် ! "
ရုတ်တရပ်လွှတ်ခနဲထွက်သွားတဲ့စကားကြောင့်ပိုးမြတ်ဘရိတ်အုပ်ချိန်မရလိုက်ပါ။
" အာ အကိုဒီမှာေစာင့်နေနော် ပိုးမြတ်ထီးသွားဌားလိုက်မယ် ! "
တားချိန်လည်းမရဇွတ်ကိုမိုးရေထဲပြေးထွက်သွားတဲ့ကောင်မလေးကိုကြည့်ကာအောင်သုခသက်ပျင်းချမိသည်။
" သီသီရေ ! "
" ဟော ပိုးမြတ်တကိုယ်လုံးစိုရွဲနေပါလား "
" ဟုတ်တယ်ဒါနဲ့ထီးတချောင်းလောက်ခနဌားပါလားသီသီ "
" ရတာပေါ့ ဒါပေမဲ့မိုးတိတ်မှပြန်ပါလားပိုးမြတ် သီသီကော်ဖီဖျော်ပေးမယ် "
" အာ ရပါတယ်သီသီ ပိုးမြတ်သူငယ်ချင်းစောင့်နေလို့မြန်မြန်သွားရမယ် "
" အယ် ဟုတ်ပါပြီဂရုစိုက်နော်ပိုးမြတ် "
" ဟုတ်ကဲ့ဟုတ်ကဲ့ "
