Zawgi
ဤရပ်ဝန်း၌နှလုံးသားတစုံရှိသည်-21
______________________________________
ထိုမိန်းကလေးကြောင့်အကိုကအနေရခက်နေသည်။မပြတ်မသားအားနာသလိုခါးပါသလိုလုပ်နေတာပိုးမြတ်မကြိုက်ပါ။ထို့ကြောင့်ကားထဲဘဲဝင်ထိုင်နေလိုက်သည်။
" သံစဉ် ကိုယ့်ကိုလွှတ်ပါအုန်း ကိုယ်သွားစရာလေးရှိသေးလို့ နောက်မှလာခဲ့မယ် "
" ညကျထမင်းလာစားမယ်လို့ကတိပေး အဲ့ဒါဆိုလွှတ်မယ် "
" ဟုတ်ပြီကတိပေးတယ် လွှတ်တော့နော် "
ထိုအခါမှသံစဉ်ဆိုတဲ့မိန်းကလေးကဆူအောင့်အောင့်နဲ့လွှတ်ပေးသည်။
" ဒါနဲ့ခုနကဘယ်သူလဲကိုကို ! "
ကားမှန်ဖွင့်ထားတာမို့ပိုးမြတ်ကြားနေရသည်။အကိုဘယ်လိုပြန်မဖြေလဲဆိုတာလည်းနားစွန့်နေမိသည်။
" ကိုယ့်မိန်းမ "
" ရှင် ! "
အကိုအဖြေကြောင့်ပိုးမြတ်ရောဟိုမိန်းကလေးပါမျက်လုံးပြူးသွားရသည်။အကိုကဖြေပြီးတာနဲ့ကားပေါ်တက်လာပြီးမောင်းထွက်သွားသည်။ဟိုမိန်းကလေးမှာကြောင်အမ်းကာကျန်ခဲ့သည်။ကားပေါ်ရောက်တော့တိတ်ဆိတ်နေမိသည်။
" အေးတယ်မဟုတ်လားချာတိတ် "
" အွန်း "
အကိုကကားကိုလမ်းဘေးတနေရာထိုးရပ်လိုက်သည်။
" ချာတိတ် ကိုယ့်ကိုကြည့်ပါအုန်း "
အကိုကပိုးမြတ်ကိုဆွဲလှည့်လိုက်တာကြောင့်အကိုနဲ့ပိုးမြတ်မှာမျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်သွားသည်။ရာသီဥတုအေးအေးတာကြောင့်နှာခေါင်းတွေနားရွက်တွေနီရဲနေသည်။
" ကိုယ့်ပေါ်အရင်လိုခံစားချက်မရှိတော့ဘူးလားချာတိတ် "
အကိုအမေးကိုမဖြေနိုင်ပါ။ဒီလိုတွေဖြစ်စေခဲ့တာအကိုကိုယ်တိုင်ဘဲမဟုတ်လား။
" အေးတယ် မြန်မြန်မောင်းအနွေးထည်ကသိပ်မအေးဘူးအကို "
" စကားလမ်းကြောင်းမလွှဲနဲ့ချာတိတ် ကိုယ်မေးတာဖြေ ! "
