Aşkın Olayım | Altay Bayındır

Yirmibeşinci Bölüm

İyi okumalar...

İkisinin de hayatlarındaki en önemli günden bir gün öncesiydi. Altay hayalini kurduğu takımla ilk maçına çıkacaktı. Nisa ise hayatında ilk defa bir ameliyata girecekti, ama hayatını belirleyecek bir ameliyata
Altay son çalışmasını yapmak için tesise gidiyordu. Evden çıkmadan önce eline telefonunu aldı. Alışık olduğu yerlere tıkladı. Ve yine elleri klavyeye gitti

Altay:Yarın ilk maçıma çıkıyorum
Yanımda olmanı o kadar çok isterdim ki...
Ama sen gitmeyi tercih ettin
Beni yalnız bırakmayı

Altay:Ama ben senden bir türlü vazgeçemiyorum
Lütfen yarın yanımda ol
Lütfen...

Gözünden bir yaş aktı Altay'ın. Bunu fark etmesiyle hemen sildi gözlerini. Telefonunu cebine koydu. Hızlıca çekti kapıyı. Arkadaşı Sefa arkasından öylece baktı

"Ah be kardeşim. Niye bunu kendine yapıyorsun? Neden unutmuyorsun şu kızı?"

Unutmak öyle ha deyince oluyor muydu? Onca şey yaşamışlardı. Birbirlerini çok sevmişlerdi. Şimdi bu sevgiyi nasıl unuturdu ikisi de?

Nisa kocaman odada bir yatağın üstünde uzanıyordu. Penceresinden görünen masmavi gökyüzüne bakıyordu. Başındaki ağrıdan yerinden kalkamaz hale gelmişti. O sırada telefonuna bildirim geldi. Titreyen ellerini telefona uzatıp aldı.
Okuduğu satırlar acısını daha da çoğalttı.

"Özür dilerim..."

Sadece iki kelime çıktı ağzından. Sadece ağlıyordu. Oysa o ister miydi çok sevdiği adamı bırakıp gitmeyi. O ister miydi en güzel gününde yanında olmamayı. Ama sebepleri vardı. Bunu yapmak zorundaydı

İçeri annesi girdi. Gözyaşalını saklamaya çalıştı Nisa

"Annem ağladığının farkındayım. Ne oldu yine?"

"Altay mesaj atmış"

Nisa telefonunun ekranını annesine çevirdi. Zehra Hanım mesajı okudu

"Neden söylemiyorsun kızım. Şimdi bile söylesen o da rahat edecek sende. Neden bunu ikinize yapıyorsun?"

Konuşmuyordu Nisa. Zehra Hanım çok üzülüyordu kızını böyle görünce. Anne yüreğiydi işte.

"Tamam şimdi bunları düşünme sen. Bak yarın ameliyat oluyorsun. İyileşeceksin inşallah. O zaman her şeyi hallederiz tamam mı benim canım kızım"

Nisa kızarmış gözlerini annesinin yaşlı gözlerine dikti

"Anne iyileşeceğim değil mi?"

Zehra Hanım gözyaşlarını bir bir döktü

"İyileşeceksin bir tanem"

Anne kız sıkı sıkı sarıldı birbirine. İkisinin de içinde bir ateş vardı sanki. İkisi de sevdiğini düşünüyordu. Nisa Altay'ı, Zehra Hanım kızını...

*****************

Saat iyice yaklaşmıştı. Odaya Nisa'nın doktoru girdi

"Eveeet Nisa hazır mıyız eski günlere dönmeye?"

Doktor böyle söyleyerek Nisa'yı motive etmeye çalışıyordu

"Hazırım"

"Çok güzel. Şimdi hemşiremiz seni hazırlasın. Ardından ameliyathaneye gideceksin. Orada görüşürüz"

Çok korkuyordu. Hemşire odadan herkesi çıkardı. Sadece Nisa ve hemşiresi kaldı. Şu bir ay içerisinde hemşire onun yoldaşı olmuştu. Arkadaşından farksızdı.