Carrying Mr. Billionaire Mafia's Child [COMPLETED]

Chapter 51

Yukizia Veronica.

"W-WHAT are you doin' here?" Nauutal kong tanong at umiwas ako sa masama niyang tingin sa akin.

"Didn't I told you we we're going to talk when we fucking arrive in Manila?" He coldly ask to and he put his right hand on his pocket.

I gulp on what he said, it's been a week after we met. Hindi dapat siya naririto, kinakabahan na lumingon ako sa loob ng bahay dahil baka lumabas si Trek at Trex ayaw ko silang makita ni Tristan. May kakaiba akong pakiramdam, kinakabahan ako, ano namang sadya niya at ganitong oras niya pa ako gustong kausapin?

"It's already late, sa ibang araw na lang natin pag-usapan ang sadya mo. Umalis ka na, ali—"

"Hindi mo ba ako papatuluyin? Aalokin ng Coffee? Is that what you threat your visitor Miss Ferrer?" He paused.

Nakataas ang isa niyang kilay habang nagsasalita, bakas sa boses niya ang pagka-pikon.

"Ow... Wait, should I say Missis Sandoval?" He added that makes me glare at him.

"Hindi ako tumatanggap ng bisita tuwing gabi kaya umalis ka na! Pwera na lang kong may iba ka pang sadya na hindi na pwedeng ipagpabukas, Mister Sandoval. And for your information I am not your wife. Anymore..." Inirapan ko siya at akmang isasara ko na ang pinto ng pumasok siya sa loob ng bahay at hindi nagpapigil sa akin.

"Ano ba! Lumabas ka na kong ayaw mong ipakaladkad kita sa guard namin palabas ng bahay! Wala akong panahon na makipag-usap sayo!" Inis kong sigaw sa kaniya at hinarap ko siya.

"Ano bang kailangan mo ah? Sabihin mo ng makaalis ka na! Hindi ko alam kong bakit ka nakapunta rito ng hindi ko naman sinasabi sayo ang address ko!" Dagdag ko pa, hindi ko mapigilang kabahan ng pumasok siya sa loob habang palinga-linga na para bang may hinahanap siya, paano kung nakita niya ang mga anak ko? Ayaw kong makita niya ang mga anak ko, ayaw ko silang mawala sa akin.

"Where is your childrens Yukizia?" Napalunok ako ng marinig ko ang tanong niya, oh god childrens? Alam niya na may anak ako? Oh my god! Wait... Paano niya naman nalaman? Tsk! No, No, Hindi pwede. Saan niya naman 'yan nakuha?

"A-anong ibig mong sabihin?" Nauutal kong sabi at napalunok ako sa kabang nararamdaman ko dahil sa mga titig niya sa akin ng hindi ko maipaliwag kong galit siya o sadyang ganiyan talaga siya? Pero hindi, kakaiba ang mga tingin niya sa akin.

"Tsk! Best actress Yukizia! Bravo!" He sarcastically said while clapping his hands in front of me, what does he means? Napasinghap ako dahil sa double-doubleng kaba ang naramdaman ko ng marinig ko ang sinabi niya, bakit ganito? May alam na ba siya?

"Wag ka ng magmaang-maangan pa, iniwan mo ako five years ago ng walang pasabi. Nang bumalik ka may anak ka na pero wala kang asawa, sabihin mo ako ba ang ama ng mga anak mo? Ilabas mo ang mga anak ko gusto ko silang makilala." Nakita kong umigting ang panga niya ng sabihin niya iyon na siyang ikina-awang naman ng labi ko sa gulat. Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng marinig ko ang sinabi niya.

May dapat pa ba akong aminin sa kaniya kong sa pananalita niya pa lang siguradonh-sigurado na siya na anak niya ang anak ko. Sasabihin ko na ba sa kaniya ang matagal o ng inililihim sa kaniya, ngunit lihim pa ba talaga ang tawag dito kung siya mismo ang nakaalam ng totoo? Pero papaano kong may gawin siyang masama sa mga anak ko? Paano kong kunin niya sa akin? Interesado siya sa mga anak ko? Bakit payeang pakiramdam ko gustong-gusto niya ang mga anak ko na dati sinabi niya sa akin ang mga salitang hindi ko makalimutan hangang ngayon. Nandidito pa rin, nakatatak pa rin sa puso at isipan ko ang sakit na idinulot niya sa akin, kung paano niya ako niloko at kung paano niya sinabi sa akin na hindi niya gugustuhin na magka-anak sa akin.