Once? Twice? I don't know

Chapter 31

Kumalas na ako sa pagkakayakap ko sa kanya. Nginitian niya ako saka biglang ginulo ang buhok ko. Siya na din ang nagkabit ng seatbelt ko.

"You always forget to wear your seatbelts, Hackie." Sumimangot siya.

Bahagya akong ngumiti pero hindi na nagsalita. Umikot na din siya para makaupo sa driver's seat. Palabas na kami ng school nung bigla niyang hinawakan ang kamay ko at pinagsalikop ang mga daliri namin.

Napatingin ako sa mga kamay namin. Tapos tinignan ko siya. Nakatingin lang siya sa kalsada.

"What?" Aniya, nangingiti.

"Wala." Sabi ko pero nakatitig pa din sa kanya.

"Stop staring, Hackie Leah." Aniya. "I'm distracted." Humalakhak siya.

Tumawa na din ako. "Sira."

"Now you're laughing." Sumulyap siya sa akin at ngumiti. "Kanina kasi sobrang seryoso mo, e."

"Hindi naman ah." Deny ko.

"Hackie, what's wrong?" Tunong concern niyang tanong.

"W-Wala."

"Try to be honest with me sometimes, Hackie." Aniya. "Hindi yung pag tinatanong kitang okay ka lang or may problema ka nagsisinungaling ka pa sakin kahit halata naman sa'yo."

Obvious ba ako masyado?

"W-Wala naman t-talaga, e." Sige, Hackie, magsinungaling ka pa.

"Now you're stuttering." Kumunot ang noo niya.

"Baby, wala naman-"

"Baby?" Nilingon niya ng may bigla mukha.

Uminit ang pisngi ko nang napagtanto na natawag ko siya sa endearment niya.

"H-Huh?" Hindi ko makalap ang idadahilan ko.

"You call me what? Baby?" Panunuya niya.

"Ah..." Tumawa siya nang wala akong maisagot. Lalong uminit ang pisngi ko.

Pinisil niya ang kamay ko. Nilingon ko naman siya. Ngingiti ngiti si loko tas kagat niya pa labi niya. My God, stop biting your lower lip, Riley.

"Baby..." Aniya saka humalakhak. Fvck it.

"We're here." Pinark niya lang sa labas ang sasakyan niya. Ouno na kasi sa loob, e.

Binitawan niya ang kamay ko sa bumaba ng sasakyan. Tinanggal ko naman ang seatbelt ko bago niya pa nabuksan ang pinto ko. Bumaba ako pero hindi pa din ako makatingin sa kanya.