Şişko|Texting ✓ (TAMAMLANDI)

2.6

🐦🐦

Bugün aramadım ama bilir o beni
Çok uzaktayım ama görür o beni
Eve dönemedim ama bulur o beni
Bana acımadı ama sever o beni

Karşıma geçsin göğsüme vursun 
Ben soru sormam o bana sorsun
Kim daha yorgun kim daha üzgün
Bilir o beni bilir o beni bilir o beni

"Bilir o beni bilir o beni bilir o beni."

Cebimde telefon evin içinde geziniyordum. Yeni bulduğum şarkıyı ev ahalisine dinletiyordum.

"Kes o karga sesini!"

Damla'nın sesi mutfaktan duyulduğunda inadına sesimi artırıp mutfağa yöneldim. Tezgahın üzerine koyduğu malzemeleri kabın içine boşaltıyor bir yandan da katıştırıyordu. Yine pasta börek bi şeyler yapıyordu anlaşılan.

"Yine ne yapıyon kız?" 

"Zıkım yapıyom yer misin?"

Bu söylediğine sırıtıp kafamı salladım.

"Uff. Yemem mi be. Çok tatlı olur hee o şimdi." dediğimde gözlerini devirip işine devam etti. Ben de daha fazla yanında durmayıp mutfaktan çıktım. Zaten pişince ilk ben yediğim için sıkıntı yoktu. Ne olursa olsun ilk ben yiyordum Oh miss.

Odaya geçip kendimi kanepeye bıraktım. Annem televizyon izliyordu. Yorgunluğunu böyle unutuyordu kadıncağız napsın.

"Anne ne izliyon?"

"Bak bak bi güzel yemek yapıyor ki şunlar. Daha yeni baklava açtılar. Tam kırk kat."

"Saydın mı bi de?!" dediğimde gözlerini televizyondan ayırmadan cevap verdi.

"Yok kız ne sayacağım. Kendi söyledi adam."

Ben de kafamı çevirip televizyon ekranına baktım.

"Bak bak nasıl da yapıyo." Annem bi yandan izliyor bi yandan da konuşuyordu.

"Anne yaa sus da izle hadi. Zaten sadece izliyon. Acık öğren de yap. Hep aynı şeyleri yiyoz yav."

Doğrudur valla. Ben yalan söylemem bilirsiniz.

"Sen yap da biz yiyelim. Kocaman kız oldun öğren işte şunları."

"Bana ne yaa. Öğrenip napıcam, zaten yemek yapanımız var. Ben öğrenmesem de olur."

"Hı hı. Evlenince de böyle dersin artık. Böyle gidersen kocanı aç bırakırsın sen ha demedi deme."

"Yoo. Niye aç bırakıyım? Ben kendi ellerimle beslenirim ki onu."

Hele bi evleniyim Tuğrul'umla. Aç bırakırsam namerdim valla. Gerçi şey spor da yapmalıyız yoksa ben şişmanlarım. Ayy sonra çirkin olurum yine. Off yaa. Neyse zaten Tuğrul spor yapıyordu ben de yapıyordum. Yürüyordum her sabah daha ne olsun.

"Onu derken? Yoksa biri mi var hı?"

Bu ses ablama aitti. Mutfaktaki işini bitirmiş odaya gelmişti.

"Yoo. Kimse yok. Sadece gelecekteki yakuşuklum hakkında konuşuyordum."

"Yakışıklı olacağını nerden biliyorsun ki? Belki de gider kel kör topal birini bulursun."

"Yoo. Hiç de bile. Benimki çok yakışıklı olacak. Kara kaşlı kara gözlü bi de sakallı. Ohh miss."

"Bunları düşüneceğine sınavını düşünsene sen. Ne bu koca hâyali kurup duruyon? Evlenecen herhalde?!"

"Sana ne yaa benden. Hem sen kendine baksana!"

"Ne varmış ki bende bakıyım hı?"

"Ne olacak, bu gidişle evde kalacaksın o olacak."

"Anne yaa şu kızına bi şey de yoksa elimde kalacak."

Hemen anneme sığınıyordu yiyosa gel de al bakalım eline. Korkak sarı nolacak.

"Ahenk ayıp oluyo ama kızım. Ablan daha genç elbet evlenir bi gün."

"Hı hı evlenir evlenir."

"Bak valla yolarım seni Ahenk kes çeneni!"

"Gel de yolsana. Zaten çok fazla saçım var, azalmış olur biraz."

Bu söylediğim onu daha da sinir etmiş olacak ki kızarmaya başladı. Gözleri de doluyordu. Sinirlenince konuşamıyor ve ağlıyordu. Biraz garip bi varlıktı. Ayağa kalktı ve odadan çıktı. Ben de telefonumu cebimden çıkarıp yarım kalan şarkıyı açtım.

"Ahenk hadi git başka yerde dinle kızım. Hadi bak ben yemek yapanları izliycem." 

Anneme kafamı sallayıp ayağa kalktım. Ayakkabılarımı elime alıp dışarı çıktım. Üst kata çıkan merdivenlerin basamağına oturup ayakkabımı giydim. Sonra da dışarı çıktım.

Şarkı hâla çalıyordu ve etraftaki birkaç kişi bana bakıyordu. Dil çıkarmamak için zor tutuyordum kendimi. Ne yani hiç mi şarkı dinleyen birini görmediniz?

Parka doğru yürümeye başladım. Orası benim için özel bi yerdi artık çünkü Tuğrul'la orada sevgili olmuştuk. Bu bile yeterdi orasının benim özel yerim olmasına.

🐦🐦

Yayımlanma tarihi
22.07.2022
(Cuma)