Defne'nin yanına gittiğim sırada defne'nin ağladığını gördüm ve sesizce arkasından sarıldım. Oda bana sarıldı.
Ona ne olduğunu sormuyucaktım çünkü onu üzmek istemiyordum.
Acaba sormalı mıydım?
bilmiyordum. O an kendimi büyük bir savaş'ın içerisinde buldum. Bu savaş kalbim ve düşüncelerim arasındaydı.
Ne yapıcağımı bilmiyordum ama şuan ben önemli değilim.
Defne'yi yıllar önce bi olayda tanımıştım ve tanıdığım kadarıyla defne durduk yere ağlamazdı veya üzülmezdi. Onu üzen bir şey vardı ama kimseye söylemiyordu.
Bu hafta defne ailesinin yanına gidicektim ve valiz hazırlıyordu.
Normalde ailesinin yanına giderken çok sevinçli ve heyecanlı olurdu ama bu sefer üzgün ve durgun bir defne vardı karşımda bu tuhaftı.
(1 KASIM PAZAR)
Defne'nin gitmesine 2 saat kalmıştı ve biz sessizce oturuyorduk. Tek bir kelime bile konuşmuyorduk. Sonra ben bu sessizliği bozdum.
Duru: Heyecanlımısın?
Defne: hayır.
Duru: Neden?
Defne: bilmiyorum.
En son konuşmamız bu olmuştu. Defne bana sarıldıktan sonra havalimanı'na
gitmek için yurt'dan ayrıldı ve günlerdir ona ulaşamadım. Günlerdir meraktan ölüyordum. Acaba başına bir şeymi gelmişti. Annesi'nide aramıştım ama cevap vermemişti.
Neler oluyordu?
Çok korkmaya başlamıştım. O kadar mesaj yazmıştım ama cevap yoktu. Aramalarımada cevap yoktu. Bu çok garipti. En fazla 1-2 saat içerisinde cevap veren defne şuan günlerdir mesajlarıma bakmamıştı.
Son çare defne'nin yanına gitmekti. Yani Türkiye'ye geri dönmekti.
Hemen bilgisayarımı açıp yarın sabaha bir uçak bileti aldım. Evet istanbul'a geri dönüyordum ama sadece bir kaç günlüğüne acaba beni neler bekliyordu?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YALNIZLIK
ChickLitBir genç kızın zor bir yaşam hikayesi. Tek başına ailesi olmadan her şeyi tek başına yapan her zorlukla mücadele etmeye çalışan bir kızın hikayesi... Dibe batmış kız ama yine o dip ten çıkmış hiç kimseden yardım almadan.. Yıllar sonra herşeyi anl...
