heaven's secret, taennie

1

parlak bir ışık bir anlığına beni kör etti. ileri doğru adım attım, ama ayağımın altında bir uçurum vardı.

jennie:"ah!"

birkaç çakıl kırıldı ve yere düştü. peçe çekilmeye başladı ve ufukta bir şelale ortaya çıktı.

jennie:"neredeyim?"

su kaynıyordu ve tıslıyordu, ama altındaki kayalara çarpmak yerine, yukarı doğru yükseliyordu.

jennie:"görünüşe göre... herhalde uyuyorum."

bu düşünce beni biraz sakinleştirdi. ama yine de ne kadar gerçekçi görünüyordu! arkamda kocaman ağaçları olan bir orman vardı. dalları süslü ve uçsuz bucaksız gökyüzüne gidiyordu. arkamı döndüm ve tekrar aşağıya baktım.

ses:"harekete geç!"

kafamda ve aynı zamanda her yerden bir ses geliyordu. gök gürültüsü gibi, gong'a bir darbe gibi gürledi. ona itaat etmezsem, eğer durmaya devam edersem, korkunç bir şey olacağını anladım. ve ben... uçuruma atladım.

jennie:"insanlar uykusunda ölemez. bu uyanmama yardımcı olacak."

biraz uzaklaştım, hızlandım ve atladım.

jennie:"a-a-a!"

boşluk beni kollarına aldı. kalbim çarptı ve göğsüm dehşet içinde sıkıştı.

jennie:"bu bir rüya değil! ben düşeceğim!"

korku tüm duygulara hakim oldu. kaçmak için umutsuz bir girişimde, eller havaya tutunabiliyormuş gibi bir destek bulmaya çalıştı. yaklaşan ölüme bakamayarak gözlerimi kapattım. ve aniden arkada, düşüşü durduran bir şey açıldı! yukarı fırladım ve ancak o zaman bir şeyle hareket ettiğimi fark ettim.

jennie:"kanatlar!"

onları sezgisel olarak hareket ettirdim. boğazımdan histerik bir kahkaha çıktı.

jennie:"bu tamamen çılgınca!"

birkaç dalgalanma, - ve aşağıda yeryüzün ana hatları göründü. ancak ayaklar desteğe dokunduğunda, sonbaharda yapraklar gibi tüyler, kanatlardan hiçbir şey kalmayana kadar düşmeye başladı. her şey titredi, sallandı ve sonra yok oldu, bir serap gibi yavaş yavaş kaybolmaya ve çözülmeye başladı. sonra dalgalanmalar geçti, ve kendimi en başta olduğum yerde buldum. kısa acıklı atışlar duyuldu. titredim ve sese döndüm.

seokjin:"bravo! uçuruma atlamak cesur bir eylemdir, bunun bir rüya olduğunu düşünen biri için bile."

jennie:"kimsiniz?"

cevap yerine, arkasında kanatlarını yaydı.

seokjin:"benim adım seokjin."

ormandan bir erkekle bir kadın çıktı. aralarında, neşeyle zıplayarak garip bir hayvan atladı.

hayvan:"fyr!"

jisoo:"ne kadar güzel bir kız! testi geçtiğin için tebrikler."

erkek sessizdi, bana değerlendirici bir bakış attı.

jimin:"..."

jennie:"neler oluyor? öldüm mü?"

seokjin:"çok hızlı."

düşünce kendi başına ortaya çıktı, ama bütün özüm ona karşı çıktı. kadın sakinleştirmek için bana dokundu. panik azalmaya başladı. eli daha sıkı sıktı. gözlerimin içine baktı.

jisoo:"benim adım jisoo. bu jimin"

erkek sessizce başını salladı, bana bakmaya devam etti.

jimin:"..."