The Agent and the Gay

Chapter 26

General
.
.
.
.
.
"I don't know it was an unknown number." Karylle said at yumuko.

"Edi hintayin na lang natin na tumawag ulit. Maybe Sheila can track it." Suhestiyon naman ni Vhong. Hindi na nagsalita si Karylle bagkus ay pinatong na lamang niya ang cellphone sa table niya. Wala pang sampung minuto ay nag-ring na ito. Pinalibutan naman ito ng mga kasama niya,they connected the phone sa pc ni Sheila and when Sheila nodded ay sinagot na ito ni Karylle.

"Hello?" Binalot ng katahimikan ang buong headquarters nila.

"Hello,Agent Tatlonghari." Isang hindi pamilyar na boses ang narinig nila. Sheila gasped that made them all turn to look at her.

"Nasa malapit lang siya. Like 20 steps away lang mula dito." She said mabilis na tumakbo palabas ang lahat, bitbit ni Karylle ang kanyang cellphone habang palinga-linga sila sa paligid ng Headquarters.

"Nga pala,may surprise ako sayo Agent Tatlonghari." After saying that ay sumabog ang isang sasakyan na nakapark malapit sa Headquarters nila. People started running nagkalat naman sina Vhong,and started assisting all those injured civilians. Palinga-linga pa rin ang dalaga at tumakbo ng makita ang isang lalake na nakahood ng black at simpleng naglalakad palayo.

"Tigil!" She shouted and pointed her gun sa lalakeng naglalakad. Tumigil naman ang lalake. Nanatili itong nakatalikod habang dahan-dahang lumalapit sa lalake.

"Taas ang kamay." Sumunod ang lalake hanggang sa makalapit ang dalaga mabilis niya itong pinosasan at hinila papunta sa loob ng agency. Pinasoo niya ito sa confession room at iniwan doon.

Ng makalabas ay inabutan niya sina Vhong na papunta sa direksyon ng confession room.

"Why are you all here? Wala bang nasaktan sa labas?" She asked.

"Fortunately. Wala. Did you talk to him?" Balik-tanong naman ni Vhong. Karylle shook her head.

"Mamaya na. Let me go to the General's office." Sabi niya at nilagpasan na ang mga ito.

"Uhh. Ms. Karylle. Wala po si General,pumunta ako don kanina pero wala siya." Sabi ni Jhong kaya napakunot ang noo ni Karylle dahil wala namabg sinasabi ang tiyuhin niya na hindi siya papasok.

"Okay. Let me go talk to that person." Sabi niya at pumasok sa confession room.

She sat down and looked at the guy. Nakayuko lang ito at hindi gumagalaw.

"Are you the guy who bombed the car outside?" Karylle started to question him. Walang imik ang lalake na nakayuko lang.

"I'm gonna ask you again and I won't ask no more. Are you responsible for the explosion earlier?" Naiinis ng tanong ni Karylle. Ng wala pa ring natanggap na sagot ay tumayo siya at lumapit sa lalake.  Pagkatapos ay hinugot niya ang baril niya at timutok sa sentido ng lalake.

"Any last words?" She asked at idiniin ang baril sa sentido ng huli.

Nagsimulang umiyak ang lalake kaya ibinaba ni Karylle ang baril niya.

"Hindi ako. Sinabi ko lang na ako kasi. Binigyan niya ako ng pera." Umiiyak na pag-amin nito.

"Works everytime.'' Sabi naman ni Karylle at naglakad pabalik sa upuan niya.

"Did you see his face?" She continued. Mabilis na umiling ang lalake.

"May mask siya. Parang yung ginagamit kapag may nagwe-welding. Matangkad sya. Sakto lang ang laki ng katawan. Yung lang." Pag-amin ng lalaki. Ng wala ng makuha pang ibang impormasyon ay tumayo na si Karylle at lumabas.

"We finally have a description of him.'' Salubobg sa kanya nina Anne. Tumango siya at tuluyan ng lumabas ng Interrogation room.

"Natawagan mo na ba si General? Tanong ni Karylle kay Christian na nakaupo sa kanyang table. Tila naman nagulat siya kaya kumunot ang noo ni Karylle.

"A-ah. Hindi pa nga eh. Un-attended yung number niya." Sagot naman ni Christian. Huminga ng malalim ang dalag bago nag-ayos.

"Aalis ka?" Tanong sa kanya ni Christian.

"Pupuntahan ko si Tito." She said ad mabilis na lumabas ng headquarters.

Ng makarating ay nakita niya ang kotse ng kanyang tiyuhin sa labas. Pumasok siya sa gate at pinindot ang doorbell pero walang sumasagot. Ng subukan niyang pihitin ang doorknob ay nagtaka sya ng bumukas ang pinto. Hindi iniiwan ng kanyang tiyuhin na bukas ang pinto ng bahay nito. Ng makapasok ay tinawag niya ang kanyang tiyuhin. Pumunta rin sya sa kusina pero walang tao roon. Wala ring senyales na may bumabang tao roon. Ng makaramdam ng kakaiba ay hinugot niya ang baril niya at dahan-dahang umakyat sa hagdan papunta sa second floor.

She continued to call for her tito at binuksan ang dalawang kwarto na bakante. Ng marating ang kwarto ng tiyuhin niya ay bahagya itong nakabukas. She called for him again pero ng wala pa ring sagot ay binuksan na niya ito.

Nakita niyang nakaupo ang kanyang tiyuhin sa rocking chair nito na paborito niyang inuupuan. Nilapitan niya ito pero hindi ito gumagalaw. Karylle's heart raced,natatakot sa posibleng pumapasok sa utak niya na nangyari.

"T-tito." She slowly called. Pinatong niya sa bedside table ang baril niya at dahan-dahang nilapitan ang nakatalikod niyang tiyuhin. When she looked at his face ay payapa itong nakapikit. Tinapik niya ang balikat nito at muling tinawag ang pangalan. She didn't heard any answer. Dito na hindi kinaya ni Karylle na kontrolin ang kanyang emosyon. Lumuhod sya sa harap ng kanyang tiyuhin,at umiyak. She held his hand na nakapatong sa armchair ng rocking chair (ha?) And looked up at his face.

"Tito...." she murmured. Halos walang lumabas na salita sa bibig niya. Dahil kapag sinusubulan niyang magsalita ay hagulgol ang lumalabas. Ilang minuto niyang tinitigan ang payapang mukha ng tiyuhin niya. Maya-maya pa ay may narinig siyang mga sigaw mula sa baba.

"Karylle!?" It was Vhong. Hindi siya sumagot. Sumalampak siya ng upo sa sahig at nakatingin lang sa tiyuhin niya. Ilang sandali pa ay pumasok na sina Vhong sa kwarto,ng makita ang estado ng dalaga ay naintindihan na agad nila ang nangyari. Napayakap na lang si Anne sa boyfriend at umiyak. Nilabanan naman ni Vhong ang kanyang luha kahit namumula na ang mukha nito.

(Hello! Pasensya na busy ang kumare niyo. Hahaha. Sobrang daming schoolworks. Isang taon na lang kasi magtatapos na ako. Pagtyagaan niyo na itong update kong ito. Hahaha. Labyu! Mwa!)