The Agent and the Gay

Ika-siyam na Kabanata

"He is a true and responsible Police Agent,he did his job even sacrificing his own life. Now we depart with him physically. But I know in our hearts he will stay. You will be remembered Agent Sixto Dantes." Matapos ang kanyang mensahe ay tahimik na bumalik si Karylle sa dati niyang pwesto sa tabi ni Anne na hindi na tumigil sa pag-iyak habang inaalo naman siya ng Boyfriend na si Vhong. Karylle managed to control her tears. Viceral family was also there. Pero si Vice ay si Karylle lamang ang tanging laman ng isip. Yes he is thankful and grateful dahil kung hindi dahil sa kanya. Agent Dantes would have lived. He partly blamed himself of Sixto's death. Pero ang talagang bumabagabag sa kanya ay si Karylle. He was hurting because he can see how important Sixto is to Karylle. Alam naman niyang walang relasyon ang dalawa,pero nasasaktan pa rin siya. He cannot explain why,pero he concludes may feelings na siya para kay Karylle. He can't deny the fact na naa-attract na siya sa dalaga. Na bago sa kanya dahil nga bakla siya. Tahimik lamang siya hanggang sa mailibing na si Sixto. Bakit nga ba nasabi niyang sobrang importante ni Sixto kay Karylle?
.
.
Flashback
"Sixto,kaya mo yan. Don't leave us!" Mahinang ngumiti si Sixto and tried his best talk clearly. "Ma...mag-iingat ka..K-karylle. I love you...*coughs* Always remember that. I...I will m-miss you all." Ika niya at tinignan ang mga kasamahan na nakapalibot sa kanya. "Bro,wag mo sabihin yan. Kelangan ka pa namin sa team. Hindi pa natin nahuhuli si Reaper." Seryosong pagkausap ni Vhong sa kanya na kararating lang,sakay ng ambulansiya. Sinamahan nila si Sixto sa ambulansiya paounta sa ospital. "I know...I will...h-help you.... guys...*deep breath*. I-i*coughs* I will." A tear flowed from his eyes as he gave his last breath. Tuluyan ng humagulgol si Anne at yumakap kay Vhong. Pigilan man ni Vhong ay naiyak na rin siya. "Sixto! Sixto! Wake up! Ano ba?!" Sigaw naman ni Karylle habang niyuyugyog ang katawan ng kaibigan. Hanggang sa bitawan na niya ito at tumahimik na lang.
.
.
.
She was alone sa sala. Weeping. Madaling-araw na pero nandoon pa rin siya. Umiiyak,without knowing na pinapanood siya ni Vice mula sa hagdanan. Na nagising dahil nauhaw siya. Pero napalitan ng magkahalong lungkot at sakit ang nararamdaman niya ng makita ang estado ni Karylle. This is the first time na makita niyang umiiyak ito. In that moment he knew,Sixto was important to her. Hindi nagtagal ay naisipan na niyang bumalik sa kanyang kuwarto at bigyan na lamang ng privacy ang dalaga. For almost 3 days bago ilibing si Sixto,hindi iniwan ni Karylle ang kaibigan. She never rests. Kahit sa trabaho ay hindi na siya sumama. That made Vice even more sadder.

End of Flashback.
.
.
.
Ng matapos ang libing ay agad umalis si Karylle. Gusto man siyang habulin ni Vice ay alam niyang iiyak lamang ito at nais niyang mapag-isa. He took a deep breath bago umuwi. Ng makarating sa bahay niya ay tila may humihila sa kanya para pumunta sa garden. 'Maybe I just need peace of mind.' Isip niya.
Pumunta siya sa garden at nagtaka ng makita si Karylle roon,at tama nga siya. Umiiyak na naman ito. Hindi gaya ng nakaraan ay lakas-loob siyang lumapit rito at umupo sa tabi niya. Naramdaman man ang presensya ni Vice ay nanahimik lamang si Karylle at umiyak. Ng medyo kumalma ang dalaga ay nilingon siya ni Vice. "Why do you cry all by yourself?" Panimula niya,matagal bago nakasagot ang dalaga na naiintindihan naman niya.
"I just don't want people to see me crying. I feel weak when people see me cry." Ika niya. She never cried infront of people she doesn't know.
"Pano ba yan? Nakita kita. Do you feel weak then?" Usisang muli ni Vice at tinignan ang mukha nito.

"No. You're not human, you're a tyanak." Sarkastikong sagot ni Karylle.

"Grabe ka naman. Ganda mo noh." Masungit na balik ni Vice. Sensing na Karylle wants to lighten up the mood.