YIRTICI GÖZLER

3.Bölüm: "Güven Problemi"

"Evet, insanoğlu çoğu zaman kötüydü. Fakat herkes kötü olacak diye bir kaide yoktu."

***

Pars'dan..

"Ama abi neden bana kızıyorsun?"

Küçük pars Beran, abisinin sözlü kızmalarına karşı kendini savunmak için yakın maya başlamıştı.

"İnsanlarla yakın olmamanı söylüyoruz, fakat inatla yakın olup eve çağırıyorsun. Sen yarı parssın. Kendine çeki düzen ver."

Alçin gittiğinden beri direkt olarak söylenmeye başlasada içi rahat etmiyordu. Kardeşinin başına buyruk hareketleri onu gerçek anlamda endişelendiriyordu.

"O bana yardım etti. Sen de gördün."

Evet görmüştü. Hatta yüzünü bile yalamıştı. Kendine kızmadan edemedi. Bunu neden yapmıştı ki?

İçgüdüsel olduğunu düşünmüştü. Pars tarafını bastırmak için zorlanmıştı. Zira kardeşini kurtardığı için minnet duymuştu.

Yine de insanlardan uzak durmalıydılar. Yüzyıllar önce çokça katliamlar gerçekleşmişti. O zamandan bu zamana kadar türler arasında anlaşma yapılmış gibi insanlardan uzak durmuşlardı.

İnsanoğlu kötüydü. Kendilerinden farklı bir tür gördüğünde korktukları için ya ortadan kaldırıyorlardı ya da deneyler yapıyorlardı.

"Uzak duracaksın Beran. Seni bir kez daha uyarmayacağım. Yoksa senin evden çıkmanı yasaklarım."

Sertçe kardeşimi uyardığımda ağlamaklı bir şekilde dudaklarını büktü. Küçük olduğu için anlamaması normaldi.

Ayrıca yaşıtlarını görüyor ve onlar gibi de olmak istiyordu. Bu durum kendisini üzerken yapacak bir şeyi yoktu. Kardeşini korumak zorundaydı.

"Sürekli kısıtlanıyorum! Artık beni sevmiyorsunuz!" diyerek isyan ettiğinde hırsla arkasını dönüp ilerlemeye başlamıştı.

Arkasından ne kadar seslensem de geri dönmemişti. Çocuk olduğu için bu davranışını göz ardı etmiştim, fakat küçük yaşta da olsa bazı şeylerin sorumluluğunu bilmeliydi.

"Tatlım, biraz rahat ol. Alçin, kötü birine benzemiyor."

Mutfaktan çıkan annemin konuşmasıyla sert bir soluk aldım. Beni rahatlamaya çalışıyordu, ama bir türlü rahat olamıyordum.

"Sonuçta onu tanımıyoruz. Gözünü Beran'dan ayırma anne."

Baskın ses tonuma karşı iç çekerek "Bu gidişle bir gelin adayı da eve gelmez. Ne pars türüne ne de insan türüne güveniyorsun." dediğinde gözlerimi devirdim.

Son bir yıldır evlilik için alttan alta bana baskı yapıyordu. Artık görmezden gelmeye başlamıştım.

"Ben çıkıyorum." dedim ve mutfak kapısına doğru ilerlemeye başladım.

Annem arkamdan kendi kendine mırıldandı. "Kaç bakalım. Bir gün biri ağına takıldığında göreceğim seni."

***

Alçin'den devam..

Okul için erkenden kalktığımda açık kalan cam yüzünden her yerim uyuşmuştu.

Gece yorgunluktan direkt uyuduğum için pencereyi kapamayı unutmuştum. Bu bana olumsuz bir sonuçla sonuçlanırken okula geç kalmamak adına hazırlanmaya başladım.

İlk başta sıcak bir duş aldıktan sonra üzerimi giyinmeye başladım.

Açık kot pantolon ve sade bir bluz giydiğimde ise bugün içimden spor tarzda takılmak geliyordu.