ဦးအမုန်းများရပ်ဆိုင်းပေးပါ
#အခန်း၂#
မျက်ရည်ကြည်တို့ပြည့်နှက်ကာသူ့အားမော့ကြည့်နေသောကောင်မလေးဟာ ဓာတ်ပုံထဲကလောက်ရုပ်မဆိုးပေ။ဖောင်းအိနေသောသူမပါးနှစ်ဖက်လေးဟာ ရဲတက်နေ၏ ထိုပါးရဲရဲလေးနားမှာတော့ အဖုအသေးလေးများ စုပြုံနေကာ အနည်းငယ်ကြည့်ရဆိုးနေ၏
သူ့ကိုမော့ကြည့်နေသော ကောင်မလေးကို ခမ်းတစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်သည်။
"မင်းငါနဲ့လက်ထပ်ရမယ်"
မျက်တောင်လေးခက်လိုက်တော့ ပြည့်နှက်နေသောမျက်ရည်များက သူမပါးပြင်ပေါ်စီးကျကုန်၏
"ဟေ့ မငိုရဘူးလေ"
"ဖွယ်...ဖွယ်က ဦးကိုလက်ထပ်ရမှာတစ်ကယ်လား"
မယုံကြည်စွာတစ်ဖန်ပြန်လည်မေးလာသဖြင့် ခမ်းခေါင်းကိုပင်ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ..."
အခုမှဝရုန်းသုန်းကားပြေးလာသူက ဦးမိုးထိအောင်ပင်။ကြမ်းပြင်မှာလဲကျ၍ ငြီးငြူနေသောငနဲကိုကြည့်ရင်း ဦးမိုးထိအောင် မှင်သက်သွားသည်။
"ဦးမိုးထိအောင် ဒီကောင်ကဘယ်သူလဲ ကျုပ်တောင်မတွေ့ဖူးသေးတဲ့ကျုပ်ဇနီးကို သူအတင်း"
"မဟုတ်ဘူးအန်ကယ်လ်...ငြီးငွေ့ဖွယ်က ကျွန်တော့်ကိုမြူဆွယ်တာ"
"ဟင်!!"
"ဘာ..."
ထိုလူရဲ့စကားကြောင့် ဖွယ်အလန့်တကြားဖြစ်သွားရသည်။
"ဖေဖေ...မဟုတ်"
"ဘယ်ကဘယ်လိုဖြစ်တာလဲသက်ပိုင်"
ဖေဖေကဖွယ့်ရဲ့ရှင်းပြချက်ကိုဂရုမစိုက်ပဲ လဲကျနေသော ထိုလူကိုသာမေးလိုက်၏
"ကျွန်တော် မိုးထက်အခန်းထဲမှာဖုန်းသုံးနေတုန်း သူကရုတ်တရက်ကြီးဝင်လာတာ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ဆီလာပြီး စမြူဆွယ်တာ ကျွန်တော်လဲယောကျာ်းပဲ သူမြူဆွယ်တော့ ဘယ်စိတ်ထိန်းနိုင်မလဲ"
"ဟင့်အင်း မဟုတ်ဘူး..."
ဖွယ် သူ့ရင်ခွင်ထဲမှရုန်းထွက်လိုက်ရင်း အသည်းအသန်ငြင်းမိသည်။သို့သော်လဲ ဖေဖေကဖွယ့်ကို စိမ်းစိမ်းကားကားကြီးကြည့်နေလေသည်။
YOU ARE READING
ဦးအမုန်းများရပ်ဆိုင်းပေးပါ
Romanceဦးသိရဲ့လား ဖွယ်ကလေ ဦးကိုသေမလောက်ချစ်တာ ဒါကြောင့်ဦးရဲ့အမုန်းတွေ အငြိုးတွေကို ဒီလောက်နဲ့ ရပ်ဆိုင်းပေးပါလားဟင်!!...
