Princess and Gentleman • Naz&Pamir

İ K İ

...

Pamir iki gecedir ortalıktan kayboluyordu. Tufan olayından sonra benden gizli işler çevirmeyeceğini söylemişti ama ben uyuduktan, daha doğrusu beni uyuyor sandıktan sonra iki gecedir dışarıya çıkıyordu.
Nereye gitmiş olabileceğini düşünerek aşağı indiğimde kapının açılma sesi geldi. Sabah koşusuna çıkmıştı muhtemelen.

"Günaydın. Koşudan mı?"

"Günaydın, hı hı. Ben bir duş alıp geliyorum, kahvaltı yaparız sonra."

"Tamam, ben de hazırlamaya başlayayım bir şeyler."

Ben menemeni hazırlarken mutfağa girdi. Dolaptan birkaç kahvaltılık çıkardı. Domatesleri doğrayıp tabağa koydu. Bu süre boyunca aklımdakileri düşünmekten hiç konuşmadım, birkaç kez o tarafa döndüğümde bana baktığını görsem de gözlerimi çevirip düşüncelerime kafa yormaya devam ettim. Menemen piştikten sonra masaya bırakıp sandalyeye geçerek onun da karşıma oturmasını bekledim.

"Afiyet olsun."

"Sana da."

Menemene ekmek banınca tabağına alması için uyarır gibi "Pamir!" diye seslendim. Ekmeği ağzına attıktan sonra suçlu gibi kollarını havaya kaldırdığında gülümsememe engel olamadım.

"Öyle tabaktan da tadı çıkmıyor ki ama!"

"Tamam, ye ye!"

Ben menemenimi tabağa aldıktan sonra bir şeyler söylemek için kıvrandığımı fark etmiş olacak ki bölüp menemene banmaya hazırladığı ekmeğini tabağına bırakıp bana döndü.

"Ne oldu?"

Derin bir nefes vererek iki gecedir beynimi tırmalayan o soruyu sordum.

"İki gecedir nereye gidiyorsun?"

"Bak, ben biliyorum bir şeyler olduğunu."

"Ee?"

"Ne ee?"

"Neredeydin Pamir?"

"İşim vardı."

Kaçamak cevaplarla kaçmaya çalıştığının farkındaydım.

"Ne işi?"

Biraz fazla ciddi ve sinirli gözüküyordum galiba. Bunu onun şaşırmış yüz ifadesinden anladım.

"Kafa dağıtmaya çıkmıştım Yaz, oldu mu?"

"Olmadı! 'Neredesin' diye soruyorum. Bu sorunun cevabını da doğal olarak bir konum, mekan olarak almam gerekiyor değil mi? Yanlış mıyım?"

"Bu soruyu Yaz mı soruyor Naz mı?"

Yine konuyu saptırmaya çalışıyordu. Derin bir nefes alıp tabii bir taraftan da sinirlerime hakim olmaya çalışarak cevap verdim.

"Hangisi soruyor bilmiyorum ama sen iki türlü de cevap vermek zorundasın. Naz'ın ortağı olarak da Yaz'ın kocası olarak da"

"İşim vardı diyorum ya Yaz. Kocana güven biraz."

"Keşke kocam da birazcık net olsa, açık konuşsa, benden bir şeyler gizlemese de ben de güvenebilsem ona!"

Cümlemi bitirir bitirmez ilk işim tavayı masadan kaldırmak olmuştu.

"Yaz daha yiyordum ama ben."

"Çok yedin. Hadi kalk işine git!"

Trip attığımı anlamıştı ama nerede olduğunu söylemek gibi bir çözüm yoluna başvurmayı seçmemişti. Bu beni daha çok sinirlendirdiği için tabağımı da tavayı bıraktığım tezgaha yine sert şekilde koyup salona geçerken yüzüne bakmayıp seslendim.