Chase Love || YoonKook (Askıda)

7-Because Of You

Telefonun zil sesi, ikinci bir perdeden kulağına ulaştığında yavaşça gözlerini açtı. Yanında ki çocuk oturmuş öylece telefona bakıyordu. Yoongi ismi uzaktan gördüğünde acele etmedi. Gerinerek esnedi. Her yeri tutulmuştu.

Onun hareketlendiğini hisseden Jungkook ona döndü.

"Ah, günaydın."

"İğrenç bir sabah." Güne Baekhyun'u hatırlamakla başlamak gerçekten iğrençti Yoongi için. Fakat bunu bilmeyen Jungkook biraz garip karşılamıştı.

Yoongi telefonunu eline almış ve direkt meşgule atmıştı üvey kardeşini. Onunla uğraşacak enerjisi yoktu. Sabah antrenmanını kaçırdıysa sadece yemek yemek istiyordu.

"Kahvaltı hazırlayacağım. Yemediğin bir şey var mı?" Dedi tembel adımlarla mutfağa giderken.

"Hayır. Her şeyden yerim." Neyse ki adam onun arada krakerleri ekmeğin arasına koyup yediğini bilmiyordu.

Yoongi mutfakta tavalarla uğraşırken,Jungkook da bahçeye çıkmış, boş boş etrafı geziyordu. Bahçe fazla boştu. Çiçekler solmuştu. Süs diye alınan salıncak ise paslanmıştı.

Dudak büktü oğlan. Min Yoongi burayı perili köşke çevirmişti.

Kafasını çevirdiğinde, çatıda siyah bir kuyruk gördü. Kaşlarını çatıp odaklandı. Küçük kedi, acı acı miyavlıyordu. Hızlıca evin içine girdi.

"Yoongi Yoongi!"

Telaşla ona doğru gelen çocuğa baktı Yoongi. Gözlerinde ona nazaran telaş duygusunun kırıntısı yoktu.

"Ne oldu?"

"Çatıda kedi var."

Yoongi yüzünü buruşturdu. "Siyah mı?"

"Evet?"

Oflayarak ocağı kapattı Yoongi.

"Mırnav'dır o. Yaramaz kedi."

Jungkook garipsedi. "Mırnav mı?"

"Evet," dedi Yoongi merdivenlere yönelirken. Jungkook da arkasından gidiyordu. "Arada gelir, bir şeyler veririm yer gider. Adını da Chae koydu." O an Jungkook'un Chae'yi tanımadığını hatırladı.

"Seokjin'in kızı." Dedi çatının kapısını zorlarken.

"Anladım." Dedi Jungkook. Yoongi'yle beraber çatıya çıktılar. Siyah kedi ortalarda yoktu.

"Mırnav. Mırnav!"

"Böyle devam edersen kesinlikle gelmez. Zaten sesinle uzaktan dövdün hayvanı."

"Ne diyeyim Jungkook? Pisi pisi mi diyeyim?"

Jungkook şaşkınlıkla ona baktı. "Normali bu!"

"Mırnav normal bir kedi değildir belki." Dedi Yoongi gözleriyle kediyi aramaya devam ederken.

"Ah evet, senin kapına geldiyse kesin değildir."

Yoongi çocuğa cevap vermedi. Yavaşça eğilip çatıda dolaşmaya başladı. Eğik bir ir çatı olduğu için ayakları kayabilirdi.

Jungkook da onun arkasında, diğer tarafa bakıyordu. Siyah kediyi tam çatının ucunda, yere bakarken gördü.

"Yoongi şurda bak, düşecek!"

Heyecanla arkasına döndü fakat poposu basketçiye çarpmıştı. Yoongi dengesini sağlayamadı ve kendini çimenli zeminde buldu.

"Ah!"

Jungkook dehşetle aşağı baktı. "Yoongi! İyi misin?!"

Yoongi sırt üstü bir şekilde yatarken, tepeden ona bakan çocuğa baktı.